Soms dan moet je gewoon. En moeten is geen fijn gevoel! Thuis draai ik behoorlijk wat diensten en omgevingen voor mezelf. Van alles en nog wat, van leuk tot functioneel. Dat alles draait tegenwoordig in zogeheten containers gevirtualiseerd op een kale Linux Debian server. Dat is voor mij een hele stap voorwaarts geweest:
Traditioneel gezien onderhield ik thuis “Toren van Pisa’s”. Je hebt een Linux server die je langzaam aan, stapje voor stapje meer te doen geeft. Je draait dit, je draait dat. Je zet er 1 of 2 of 3 databases en database servers op omdat allerlei applicaties allerlei behoeftes hebben. Na een tijd kan je echt genieten van je omgeving. Alles draait, en alles is mooi. Maar ook alles maakt gebruik van dezelfde onderdelen en heeft daar vaak uiteenlopende wensen bij. Het ene programma draait op database versie 10, de andere blijft liever nog op 9 en weer een andere eist versie 11. Op die manier raak je na verloop van tijd altijd een beetje vast. Je kan niet meer voor of achteruit omdat alles van elkaar afhankelijk is. Troubleshooten wordt steeds ingewikkelder en op een moment durf je niet eens meer die kant op te ademen of kijken.
Et voilà! Je eigen Toren van Pisa. Geweldig mooi, voelt goed, maar je kan er eigenlijk niet echt meer iets mee. Je moet hem houden zoals hij nu is, tot je op een gegeven moment om mee te komen er maar wat nieuws naast gaat bouwen. Sommige dingen gaan mee naar de nieuwe omgeving, andere onderhoud je noodzakelijkerwijs met zweet op de bilspleet op je steeds engere en schevere toren.
En zo kwam er dan ineens of eindelijk een einde aan het jaar 2020. Zoals alles in dit jaar was het vreemd en onwennig. Geen vuurwerk, geen rondje door de buurt om iedereen nieuwjaar te wensen en zo min mogelijk mensen zien is anders dan anders.
We hadden mijn moeder uitgenodigd om langs te komen en in ieder geval nog de traditionele oudejaarsconference te kijken: Met Youp is de avond in ieder geval toch herkenbaar 😊. Maar wat te doen de rest van de avond?
Ik had een tijd geleden iets gevonden wat ik wel wilde proberen: Een online-escaperoom. Er zijn er best wat te vinden als je goed zoekt. Door ons gebrek aan ervaring en omdat we niet wisten of dit leuk zou zijn besloten we te starten met een gratis variant: Camping Hogenood.
Joost vroeg me tijdens pakjesavond en passant of ik mee deed aan de Advent of Code. Dit is een jaarlijks terugkerende puzzel die in december iedere dag een nieuwe puzzel vrij geeft in een doorlopend verhaal natuurlijk helemaal gericht op de kerst. Het zijn puzzel-vragen waarvoor je zal moeten programmeren (maakt niet uit in welke taal, men vraagt enkel het antwoord).
Ik houd altijd enorm van deze puzzels en deed hier eerdere jaren ook aan mee. Dit keer had ik hem echter over het hoofd gezien. Zondag lekker aan begonnen en reeds 11 van de puzzels ingehaald!
Een mooie wandeling van 4 km, waarbij Elias ruim over de 2 volhield. Leuk!
De buit is binnen, Halloween was een succes!
Pap, ik denk dat we nóóit meer naar de snoepwinkel hoeven!
Een paar dagen geleden heb ik heel wat tijd doorgebracht met het fixen van mijn blog. Die wilde niet meer builden omdat hij struikelde over Instagram. Hij kon niet meer de Instagram posts linken die ik in sommige van mijn blogjes had zitten (bijvoorbeeld verwijzingen naar de CampZone Instagram).
De oorzaak blijkt te zijn dat Facebook de laatste public API van Instagram heeft dichtgegooid. Je moet nu via Facebook als developer registreren als je die Instagram posts wil linken en integreren. Als developer kan je dan via de API van facebook trackable en tracable content linken. Stel je voor dat ze je niet met alles konden tracken 😑. Dit is jammer, want je verwees er netjes mee naar Instagram en leverde ze zo alleen maar linkjes aan. Ik heb deze probleem-posts nu vervangen door screenshots met linkjes naar de betreffende posts… En was eigenlijk opgelucht dat ik maar zo weinig content van ze linkte. Moet er niet aan denken dat ik dat al langer deed.
Deze blog is mijn persoonlijke blog en gaat over de persoon, niet de professional, Steph Janssen. Ik plaats hier wat ik leuk vind en waar ik zin in heb. Zonder missie, zonder doel. Want ik geloof in persoonlijke blogs zonder doelstellingen. Een plekje waar je op het internet aanwezig kan zijn zonder plan. Waar mensen, bekend of onbekend, kunnen reageren zonder dat het een “toegevoegde waarde” heeft, maar gewoon een gesprek is.
Buiten deze blog werk ik als Product owner networking & security squad bij ON2IT.
In mijn vrije tijd organiseer ik evenementen als CampZone en The Party.
Ik ben erg gestructureerd in mijn werk en presenteer regelmatig aan geïnteresseerden hoe ik met betrekkelijk low-tech oplossingen structuur kan vasthouden. Vooral overgehouden aan Duh-Events met onderwerpen als Social-Project-Management, Gaming en jeugd, marketing en aanverwante zaken heb ik hier veel in opgestoken.
Gezien we veel doen met vrijwilligers die overal en nergens wonen, vind ik het ook heel erg leuk om me te verdiepen in slimmer werken. We zijn altijd opzoek naar betere tools, handigere omgevingen en fijne communicatie. Bij ON2IT is dit natuurlijk ook een aanwinst.
Buiten dit alles mag ik graag programmeren en met wiskunde spelen. Een van mijn hobby’s hierbij is programmeren in Golang, waar ik een cursus voor volg en bijvoorbeeld CodinGame mee speel.
Verder kan je me hier vinden:
Recent comments