BHV en Dolfinarium
Het afgelopen weekend was een goed gevuld weekend! Zaterdag was het weer tijd voor de jaarlijkse BHV training vanuit Duh-Events. Gezien we aardig wat evenementen neerzetten in een jaar (CampZone, The Party, Barcraft en nog een aantal losse events) vinden we het altijd erg prettig als we mensen hebben die in staat zijn mensen in nood te helpen of noodsituaties aan te pakken. Hiervoor regelen we dan ook ieder jaar een training met onze partner Search. We hebben dan eerst een E-learning module die behoorlijk uitgebreid is, om vervolgens het geleerde in praktijk te brengen op een trainingsdag in Houten. Zaterdagmorgen begonnen we met de theorie doornemen. Een aantal filmpjes en een hoop uitleg, telkens onderbroken door “problemen” met de LOTUS. Een suikerziekte aanval, dronkenschap en andere zaken zorgde voor die spannende “hoe los ik dit op en wat is er in godesnaam aan de hand” momenten die we ondertussen wel kennen. Na een intensieve ochtend gingen we na de lunch weer druk aan de gang met reanimeren. Dit blijft altijd iets wat saai en suf is, maar tegelijkertijd nou net één van de belangrijkste onderdelen. Dit moet je oefenen oefenen oefenen! De leraar was goed streng dit keer, waardoor het allemaal weer een stuk beter werd. Daarna het leuke onderdeel: Brandjes blussen. Ik las het citaat van onze trainer al terug bij Gerrit op zijn facebook: “Vuâh is een teigâh. En die teigâh is niet te vertrouwâh”. Kortom, keer vuur je rug niet toe en vertrouw het nooit. Al met al een geslaagde dag, die af en toe wel heel streng was. Maargoed, de bedoeling is dan ook dat we het echt leren. Dolfinarium: Zondag gingen we met Cleem, Marina, Joost, Myrte, mijn moeder en Iris naar het Dolfinarium. Marina was hier nog nooit geweest, dus het moest maar eens gebeuren. Ik had hier geen enkele zin in. Ik ben er in de loop der jaren 3x geweest, waarbij het vooral klein en gemaakt op me over was gekomen. Maargoed, een dagje met zijn allen op pad is toch leuk, dus dan ga je gewoon mee! En ik kan tot mijn verrassing zeggen dat ik er goed naast bleek te zitten. Naast dat het sowieso een gezellige dag werd, bleek het Dolfinarium echt de moeite waard. Of ik het slecht onthouden heb, mijn vorige bezoeken gewoon niet goed gedaan heb of wellicht het park gewoon verbeterd is? Ik weet het niet, het zal ook ruim 10 jaar geleden zijn, maar ik heb het echt naar mijn zin gehad! De shows waren leuk en erg vermakelijk. Het was indrukwekkend de interactie tussen de trainers en de dieren te zien. De afsluiting vond ik eigenlijk nog het mooiste: Je houdt altijd een beetje dat knagende idee in je achterhoofd, is dit wel goed voor de dieren? Willen ze dit wel, hoe gedwongen is dit? Om kwart voor 5 zagen we hoe de dieren gevoerd werden door de trainers, het park was al snel uitgestorven. Wij bleven hangen omdat we stonden na te praten met goed zicht op de verzorgers die de dieren eten gaven. Na een tijd voederen was het eten op, de emmers werden weggezet en de dieren hadden het goed in de gaten (zoals dieren dat altijd weten). De verzorgers gingen niet weg, maar gingen dol enthousiast met de dieren spelen. Verstoppertje, kunstjes, rondjes draaien, etc. Alles onder luid gekir en babypraat. De dolfijnen gingen zichtbaar uit hun dak. Ze speelden zonder enige vorm van correctie of beloning net zo lief en uitgelaten mee. We mochten zien wat voor relaties er waren tussen de dieren en de verzorgers. En die was duidelijk niet professioneel. Een prachtige dag waarin we ons met zijn allen goed vermaakt hebben! [gallery link=“file” ids=“3372,3369,3371,3370,3368,3373,3374,3375,3347,3348,3349,3350,3351,3352,3353,3354,3355,3356,3357,3358,3360,3361,3362,3363,3364,3365,3366,3367,3376”]
