30 days of books - Day 11: Favorite series
Mjah, hier worden de vragen ineens wat minder. Ik heb ondertussen al 2 series genoemd die ik erg goed vond: Discworld en World of Watches. Maar ik heb geluk, ik heb de beste serie die ik ooit gelezen heb toevallig nog nergens genoemd: Dune (Duin in het Nederlands). Deze serie is voor mijn beleving bij afstand de beste die ik ooit gelezen heb. De complexiteit van het verhaal, de wisselingen van perspectief en de manier waarop de menselijke conditie benoemd en in perspectief gezet worden is prachtig en slim. Het is een opvallende serie om meerdere redenen: Het is een verhaal dat tienduizenden jaren na onze tijd speelt. Je krijgt een grof beeld wat er rond onze tijd gebeurt moet zijn, met wat highlights uit een langdurige geschiedenis. Deze gebeurtenissen leiden tot de setting en de spelregels van het verhaal. Het verhaal kent een aantal beperkingen wat het ondanks zijn “Science-fiction” genre niet zo heel technisch maakt. Intelligente machines zijn bijvoorbeeld verboden, waardoor het allemaal behoorlijk primair blijft. Zelfs computers zoals wij ze nu kennen zouden te ver gaan volgens de wetten, dus heeft de mensheid daar interessante andere oplossingen voor gevonden: mensen die vanaf de geboorte getraind worden om de plaats van computers in te nemen. Mensen die snel aan kansberekening etc. kunnen doen. Geholpen door drugs die ze in een trance brengt kunnen ze redelijk vlot complexe overwegingen maken. Ruimtevaart is mogelijk, maar enkel door een groep die dit exploiteert. Ze hebben hier monopoly en alleenrecht op. Dit betekend dat ze onafhankelijk zijn en net als een NS gewoon mensen vervoeren. Interplanetaire handel van unieke goederen floreert goed, maar je moet je wel gedragen. Wordt je vervoerd, dan kan het zijn dat je naast je aartsvijand zit. Sterker nog, het kan zijn dat jouw legers en je vijand zijn legers gezamenlijk naar de plaats van oorlog gebracht worden. Je hebt je dan onderweg te gedragen en mag absoluut niets doen. Een verdachte dood of een blauw oog kan zonder pardon leiden tot een algehele ontzegging van vervoer. Kortom, je wordt als volk totaal geïsoleerd en doet niet meer mee op het interplanetaire toneel. Niemand durft hier een risico in te nemen. De boeken zelf overstijgen duizenden jaren. Je ziet hoe het algehele toneel zich ontwikkeld en de grote gebeurtenissen daarbinnen. De boeken stippen dictatuur, loyaliteit, het gedrag van de mensheid, politiek, geloof en fanatisme aan op diverse diepgaande manieren. De inzichten en de lessen in dat boek zijn naar mijn ervaring vaak eenvoudig en helder te vertalen op onze huidige dynamiek. De meeste hoofdstukken worden vooraf gegaan door politieke of menselijke inzichten. Vaak zijn het wijsheden die zinvol zijn bij het komende hoofdstuk, maar die je ook perspectief bieden bij het bekijken van onze wereld of de mensheid. De boeken staan ook stil bij de moeite van de mens om ver vooruit te kijken. De snelheid waarop lessen uit het verleden verloren gaan, waar oorsprong van geschillen of belangrijke keerpunten verloren gaan in geschiedenis of weergave van de geschiedschrijvers. Frank Herbert is na de 6 boeken overleden. Hiermee kwam de serie op een groot en belangrijk keerpunt stil te liggen. Ik zal niet zeggen wat het keerpunt is, maar op de laatste pagina van het laatste boek is het grote moment waar alle boeken naar toe werkten. Het was dan ook waanzinnig jammer dat de serie hier zou stoppen. De serie is overgenomen door zijn zoon.Toen Frank Herbert overleed, besloot zijn zoon (Brian Herbert) na een flinke poos om de serie af te maken. Dit deed hij door eerst drie boeken in de nabije geschiedenis te schrijven. Een periode in de tijd waarvan je door de boeken van Frank Herbert een goed idee had van wat er gebeurt is. Toen lezers daar positief op reageerden heeft hij drie boeken geschreven die veel verder weg in de tijd zaten, waarmee dus enkel de aangestipte grote gebeurtenissen uit het verleden raakte. Toen ook dat weer positief ontvangen werd heeft hij dan de rest van het verhaal afgemaakt aan de hand van de aantekeningen van zijn vader. Deze bleek meer dan voldoende notities en aantekeningen te hebben achter gelaten. Ook zou hij zijn ideeën uitgebreid besproken en gedeeld hebben met de familie. Zijn zoon (met een andere schrijver samen) doet het naar mijn mening erg goed. De boeken zijn wel platter geworden. Meer spektakel, minder diepgaand en minder grote inzichten. Maar het verhaal wordt naar mijn mening heel goed ingevuld en afgemaakt. Ondanks het missen van de finesse en diepgang van zijn vader, zet hij de gebeurtenissen en het geheel goed en spannend weg. Ik was dus enorm blij dat er na 10 jaar ineens nieuwe boeken verschenen. Voor meer informatie over de serie kan je hier op Wikipedia kijken. Daarnaast is Dune het grondverhaal voor een aantal games geweest. Dune was een traditionele adventure game die wat verder in het verhaal het verhaal ineens verreikte met wat nu een RTS game genoemd zou worden. Hiermee is deze game wat mij betreft ook echt de grondslag geweest voor het RTS genre. Daarna kwam Dune 2, deze game was enkel het RTS gedeelte en daarmee volgens mij de eerste echte RTS game. Anderen hun dag 11:
Comments oude systeem
Mattijs -
Dude, ik zit hier gewoon al een half boek te lezen :P Maar eensch, super serie! De 2 tv mini-series van Dune, en Children of Dune zijn ook niet vervelend om te zien, maar die had je al te pakken aan het plaatje te zien.
Steph -
Hahhah, ik zie wat je bedoelt. Dit stuk is onbedoeld wat lang geworden. Ik denk dat je eruit moet halen dat ik enthousiast ben over de serie en hem geen onrecht wil aandoen. Ik heb voor mijn gevoel nog heel erg veel weg gelaten :). Het zware leven in de woestijn, de spice, mentats, families, atoomwapens, etc :)
30 days of books challenge | Steph�s blog -
[…] from your childhood Day 9: Favorite childhood author Day 10: A book you really looking forward to Day 11: Favorite series Day 12: Favorite type of non-finction book Day 13: Most underrated book Day 14: Most overrated book […]
