Dood aan de rokers!

Of komen we er samen wel uit?

Steeds erger lijkt het te worden: de oorlog tegen de rokers. Ik snap er niets van, of toch wel? Duidelijk lijkt me alleen dat wanneer de zaken zich op deze wijze voorzetten, we over 2 jaar inderdaad met fakkels en hooivorken op zoek gaan naar rokers. De houding veranderd de laatste tijd steeds sneller, en wordt steeds minder tolerant en zelfs agressief.

Ikzelf ben nu een behoorlijk tijdje gestopt, sinds 28 december. Dat is verdomme helaas net voor de jaarwisseling. Daar ben ik dus goed mee genaaid, aangezien ik met mijn worstelingen overal lacherig wordt bekeken met de woorden “ook al gestopt, leuk he, zo’n jaarwisseling?”. Ik was echter al 2 maanden aan het strubbelen en kwakkelen, en eigenlijk op 27 december heb ik met succes mijn laatste cigaret weten weg te leggen. Weet je wat uiteindelijk nu mijn persoonlijke probleem is? Niet echt de fysieke ellende, niet echt het missen, maar meer dat ik me schaam bij die asociale “niet-rokers” te horen.

Want, uiteindelijk is het zoals bij voetbal, het wordt altijd door een klein groepje verpest. Zo ook met rokers. Ik geloof dat de ellende een beetje begon toen een of andere asociale roker bij de PTT werkzaam was, die weigerde niet meer te roken op zijn afdeling uit overweging voor een astmatische vrouwelijke collega. Ze haalde hier samen het nieuws mee, en dat is naar mijn gevoel waar het snel slechter ging. Ikzelf mocht namelijk wel roken op de werkplek toendertijd. Maar, het grappige, ik deed het niet. We leefden toen nog in de tijd dat we dachten “we komen er samen wel uit”. Dat was toen het credo, en het werkte toen behoorlijk aardig. Tegenwoordig vinden niet-rokers overigens dat dat nooit gewerkt heeft, maargoed. Punt is, dat zolang ik me kan herinneren, en zeker de laaste 5 jaar, de rokers zich al steeds meer schikten aan de niet roken. De verhouding van rokende bevolking naar niet rokende bevolking verschoof ook, en alles leek redelijk met elkaar op te gaan. Steeds vaker (i know, ik spreek voor mijn omgeving) hielden we rekening met de niet roker. We gingen even ergens anders staan, liepen naar buiten, gingen uit de wind of weet ik veel. Wat alleen jammer was was dat dat over het algemeen helaas heel snel normaal werd, en niet-rokers al opzoek waren naar ons volgende offer. Daarmee gingen verhoudingen overal steeds strakker en gespannen verlopen.

Toen ik eerst op mijn werkplek mocht roken, besloot ik met mijn rokende collegae al meteen uit begrip voor de niet-roker, onze dampen ergens anders de vrije loop te laten. We gingen in het trappengat staan. Wordt weinig gebruikt, was de buitenste van 2, en voila, iedereen dankbaar.
Voor een paar maandjes… Mensen die die trap gebruikten (zo ongeveer 10 op een dag) liepen grappig te kuchen, en klaagden steeds minder grappig over de lucht in het trappengat. Uiteindelijk dus in een paar maandjes bekeken. We moestten naar buiten. Zucht, maargoed, whatever, we willen roken, en we passen ons maar aan. We staan een paar maandjes buiten te blauwbekken, nat te regenen en dat soort ellende. Komt de volgende stap… Of we aub ergens anders willen gaan staan, het staat asociaal. ZUCHT.
Er wordt een rookruimte gepresenteerd, waar we verplicht ingeperst worden. OOK GOED, verdomme, we lopen wel weer. En dan komt natuurlijk na alles geincasseerd te hebben: de klachten van collegae als we terugkomen uit een ruimte die zo slecht geventileerd wordt dat we er zelf bijna stikken: JE STINKT NAAR ROOK!

Ongelofelijk is dat! Zou de niet-roker nu niet zien hoeveel offers ik zonder morren in korte tijd heb moeten leveren, terwijl ik uit eigen beweging de eerste stappen al had genomen? Waar ik op mijn knieen ga op verzoek, zal de niet-roker niet kijken hoe ze het minder genant voor me kunnen maken, of makkelijker voor me kunnen maken? Nee, ze lachen me uit, en dwingen me verder te gaan, en snel ook. Vreemd dat het zinnetje “we komen er samen wel uit” steeds verder weg lijkt te staan. Het idiote is gewoon, hoe meer mensen stoppen met rokers, hoe gemener de laatste verslaafden aangepakt worden, en vaak nog door ex-rokers ook. Laf zeg… Help dan? Kom dan als je zo’n held bent, van die trap afgelopen en zeg in plaats van “Bah, je stinkt”: “Goh, dit is ook niet fris en vervelend.. Zullen we een andere ruimte voor jullie gaan zoeken, of een oplossing waar iedereen gelukkig mee is?”. Dan was je mijn held namelijk geweest. Dan had ik vrijwillig voor je naar buiten gehuppeld.

Ik vind de maatregelen tegen roken nu monstreus. Op de open perrons, waar je ’s zomers nog ongeveer met handschoenen loopt, omdat het zo tocht, moet de roker bij een paal gaan staan, waarschijnlijk om verwarring te voorkomen binnenkort nog op een gemarkeerde cirkel ook? Ik vind het dramatisch dat ik gewoon aan den lijve heb mogen meemaken dat een jochie van 13 ofzo langs me komt zitten en me serieus paniekerig meededeelt dat ik hem vermoord. Hij gaat serieus nu honder procent zeker eerder dood door mijn sigaret. KOM OP ALLEMAAL!? Wat bereiken we hier mee? Dat we rokers bij elkaar drijven, een groeperingenstempel geven. Wachten tot de eerste guerillas ontstaan? De eerste protesten? De eerste gevechten? BULLSHIT! Dit jaar is een record aantal rokers gestopt met nieuwjaar, zoveel geloof ik dan nog wel. Denk je dat ze het volhouden? Ze voelen zich nog steeds in het nauw gedreven. Grote kans dat princiepes ze weer aan het roken brengen, of de frustraties om hun heen. Ze stoppen omwille van massa-histerie, niet omdat ze er achter staan, en meestal ook zonder middelen. Ik denk niet dat ze een maand gestopt blijven zo.

Dan nog de schrijnende overheid. Daar is het pas echt mis. De overheid helpt de mensen om te stoppen: ze verhogen telkens de accijns. Geweldig, maar wel telkens met zo min mogelijk geld, anders komt er commentaar, en loop je risico dat er mensen gaan stoppen met roken. Wist je dat er onderzoeken zijn geweest om te zien hoeveel mensen zouden stoppen met roken als het een kwartje duurder werd? 1 op de 100 ofzo? Dat is het percentage dat je er naast kan zitten meteen. Wist je dat er wetten zijn tegen domweg schatkist vullen? Toch lijkt dit er verdacht veel op? Anders hadden we het wel met 5 euro ineens verhoogt niet? Dan wordt het ineens erg duur, en zullen veel mensen wel gaan stoppen. Nee, we steken ONGELOFELIJK veel geld in Stivoro, oftewel Stichting Volksgezondheid en Roken, opgezet door het Astma Fonds, Kankerbestrijding en de Hartstichting. Ze laten ook gewoon zien waar het geld vandaan komt. Stivoro heeft meerdere campagnes waar ongelofelijk veel geld in gaat zitten. Ik heb daar als roker niet veel van meegekregen. Een paar tv-spotjes, dat wel, maar ik weet eigenlijk niet of die van hun afkomstig waren, of van SIRE, wat naar mijn mening wel een degelijke organisatie is. We mogen echter lezen dat Stivoro zo’n 950.000 stoppers tengevolge heeft, precieser nog 953.753, te lezen op hun voorpagina, of in elk geval mede gemotiveerd heeft. De website geenstijl zet het mooi weg. Er klopt niets van…

Ik vind het jammer. Kijk ik bijvoorbeeld naar de verhogingen van de accijns en de campagnes, dan snap ik niet dat de hulpmiddelen om van de verslaving af te komen zo gods-onmogelijk duur zijn. Paar nicotineplijsters kosten je een fortuin. Nicotinekauwgom, al dat soort dingen, behandelingen, accupunctuur, laserbehandeling, het wordt er niet goedkoper op. Ik moet dat allemaal zelf betalen. Wanneer mijn auto-radio gejat wordt, heb ik wel recht om een aantal maanden in een praatgroep te mogen onder begeleiding van een psycholoog. Een zeer flauwe vergelijking, geef ik toe, maar wel jammer. Ondertussen gaan dadelijk ook verzekeringen van rokers wegvallen, je kan je gewoon nergens meer verzekeren als je rookt straks. Vreemd dat de overheid daar dan net weer niet over de brug komt. Ik zeg niet dat ze alles moeten betalen, maar misschien dat het toch een nuttige besteding van die accijns zou zijn?

Wanneer de niet-rokers nu maar weer eens begrepen dat hoe harder ze gaan slaan, hoe zekerder ze mogen zijn dat er een harde kern oveblijft, en die zich steeds feller zal gaan verdedigen en verzetten. Steek je hand uit, ipv nog harder te schoppen!

Nog een laatste voorbeeld: Ik heb nu van 2 bedrijven gehoord hoe hun met de vernieuwde regels omgaan over het roken:

Bedrijf 1 ziet nu de mogelijkheid om rokers vrijdag nog een extra uur te laten terugkomen. Ze gaan immers naar rookruimtes, en missen zo vaak zo’n 20 a 30 minuten op een dag aan werk. Ik ben het daar persoonlijk niet mee eens. Meestal werken rokers vaak stiller en geconcentreerder, ze bewaren hun verhalen en sociale babbels en afleidingen voor in de rookruimte. De niet-roker doet dit op de werkvloer, op ongeorganiseerde momenten over de vloer, en hinder hier anderen mee, naast dat ze op dat moment niet werken. Laten we het volwassen een gelijk spel noemen okay? Wat jammer is, is dat de niet-roker op deze discriminatie reageert met het feit dat het niet zijn probleem is.

Bedrijf 2 echter heeft het heel wat makkelijker bekeken. Ze helpen iedereen die wil stoppen met roken aan het benodigde bedrag voor de gewenste behandeling. Eventueel via lening. Sorry, maar voor zo’n bedrijf zou ik nog stoppen ook. De rest zoekt het maar uit, en kan gewoon naar de rookruimte. Ik heb het gevoel dat het er maar weinig zullen zijn.

Dus, beste niet-rokers: stop eens met domweg in hoog tempo veeleisender te worden, maar denk eens mee. Zoek een oplossing, en kijk hoe je samen kunt zorgen dat je er minder last van hebt. En roker, probeer er ook rekening mee te houden…

Overigens plaats ik nog even een laatste paar puntjes om te laten zien waarom roken een sociale bezigheid is (of was), en rokers dus niet ten voeten uit gewoon asociaal zijn:

• Rokers roken in gezamelijke ruimtes. Zo leren mensen van verschillende afdelingen elkaar kennen, en elkaars verhalen, zonder dat ze anders elkaar ooit buiten professionele terreinen ooit gesproken hadden. De roker is vaak binnen 2 weken beter bekend in een bedrijf dan een niet-roker na 4 maanden.
• Rokers kunnen en durven gewoon een vuurtje/vloeitje/plukje shag van elkaar te lenen, zelfs als ze elkaar niet kennen. Ze kennen elkaars aandoening, en helpen elkaar maar wat graag uit de brand. Hier ontstaan vaak leuke sociale contacten uit.
• Rokers zijn beter van elkaars sociale leven op de hoogte, en zoeken elkaar vaker op. Samen pauzeren, samen roken op een evenement of bij een gebeurtenis.
• Rokers veroordelen niet-rokers niet zomaar.
• Rokers zijn niet begonnen met roken omdat het asociaal is, maar omdat het een sociale gebeurtenis was toen ze begonnen. De mensen die niet begonnen hoeven niet te claimen dat ze het niet gedaan hebben uit zuiver intelligentie of overweging. U was net zo goed als ik een onzekere puber toen u uw besluit nam. Dat kwam niet uit levenservaring, meer uit hoe je omgeving er toen uit zag, je thuissituatie en natuurlijk je angst voor de slechtheid ervan.