Spierpijn, eindelijk weer aan het sporten

Het was lang geleden, 4 weken achter elkaar weer gelopen met zeer pijnlijke nekklachten, zelfs een week door thuis gezeten. Daarnaast heb ik het natuurlijk ook nog steeds belachelijk druk. Aangezien het nu weer redelijk gaat kreeg ik het gisterenavond ineens op mijn heupen. Ik was tamelijk laat thuis (19:00 uur ofzo) en zat eigenlijk te bedenken dat het balen was dat het rennen zo lang geleden was. Aangezien Iris het eten nog niet klaar had (omdat ik verzuimd had te bellen dat ik onderweg was) zag ik ineens mijn kans schoon (Rennen voor het eten is zeker comfortabeler).

Maargoed, om zo maar te gaan rennen? Dan moet ik natuurlijk wel eerst Astrid bellen, aangezien die toch eigenlijk altijd mee gaat. Beetje aso natuurlijk “Ik ga nu rennen, kom je ook”, maar niet bellen vond ik lulliger. Gelukkig vond ze het prima, als ik een half uurtje kon wachten. Dat kon ik wel en volgens mij was ze er al binnen 15 à 20 minuten. We zijn vertrokken zonder direct doel of route. Ik wilde verder dan normaal en had zin om een grotere ronde te doen. Astrid vond het prima, dus we hebben een beetje kris-kras door Heesch gerend.


Het ging me zwaar af, maar we liepen dan ook erg hard. Dat was erg prettig. Alhoewel het Astrid veel beter af leek te gaan vond ze het volgens mij ook zwaar. Vanavond gaan we weer om er meteen ook een wekelijks terugkerende dinsdagavond van te maken.

Hij is natuurlijk ook gewoon weer vindbaar bij de routelogs!

Technorati: ((Nokia Sports Tracker)), ((Rennen)), ((Heesch))