Paintball met het team!

We zijn met mijn team van 2e2 Skilled Resourcing gaan paintballen als teamuitje (Regio Zuid). Dit uitstapje was een leuk probeersel, aangezien ik acht jaar geleden 1 keer gepaintballd heb en vrijwel niemand dit ooit had gedaan. Het is echt een fantastische dag geworden, wat mij betreft in ieder geval!

Ik heb hier een fotoverslagje geplaatst!

Het is wat mij betreft een zeer geslaagd teamuitje geweest, de meesten hadden nog nooit gepaintballd, ikzelf heb dit acht jaar geleden een keer gedaan. We wisten niet goed wat me moesten/mochten verwachten en iedereen was dan ook bijzonder nieuwsgierig.

Toen we nagenoeg compleet waren gingen we ons aanmelden, waarbij we natuurlijk allemaal de bekende “Het is mijn schuld als ik letsel oploop”-formuliertjes moesten invullen. Na deze formuliertjes kwam de uitrusting. Legerpakken, maskers, lintjes om de teams te markeren en natuurlijk wat extra body-armor voor Marijke, die stoer met de mannen mee ging schieten.


Gear up!

We werden voorzien van maskers en verrassend zware wapens. De spanning begon al op te lopen, we waren er allemaal behoorlijk klaar voor. We werden nog uitgebreid gedrilled over regels, hoe het wapen werkt, wat wel en niet mag en wat tips en truukjes.


Masker en wapen

Toen was het eindelijk zover, we mochten achter onze marshall aan de baan op. Onze eerste missie was om de vlag van de tegenpartij te roven. Op een baan vol met huisjes en lege tanks werd er van twee kanten op getrokken. Al snel bleek dat de vlag niet bij onze zorgen hoorde: iedereen ging volledig tegen het andere team en liet de vlaggen voor wat ze waren. Onze marshall gaf al direct aan dat dat ook goed was: Het is de bedoeling dat u het naar u zin heeft, ons maakt het niets uit.


Huisjes, tanks en muren

De 2e baan was iedereen een beetje gewend aan de uitrusting, het zicht belemmerende masker en de adrenaline die bij de toch wat serieuze inslagen van de verfballetjes vrij kwam. De tweede baan merkte je dan ook dat de beide partijen serieuze plannen en strategiën ontwikkelden.

Onze strategie was: Twee man links, twee man rechts en één houdt stand in het midden terwijl hij al het vuur aantrekt.

Zoals met al dit soort spellen bleek dit al snel niet zo te gaan. Tot onze schrik liepen we meteen met 3 personen vast op Ronald Everduim, die met een zeer agressieve speelstijl en rijkelijk gebruik van munitie Edwin, Benno en mij vastpinde in een van de eerste huisjes.


Ronald in harde actie

Toen het ons te heet onder de voeten werd en Ronald zijn team de flanken stevig aantrokken onder omtrekkende begeleiding van Jasper Evers moest ik wel even om de hoek kijken wat Ronald ging doen. Prompt trakteerde Ronald me op 3 kogels midden in het gezicht. Verdwaasd en verblind zakte ik direct terug: Ronald had kans gezien precies mijn ventilatiegaten en zicht dicht te schieten. Een dikke lip, hier en daar wat bloed en een mond vol verf ten gevolge! Het duurde even voor ik realiseerde dat ik uitgeteld was. Mijn wapen de lucht in, schreeuwend dat ik een “HIT!” was ging ik naar de uitgang.


3x HIT!

De volgende ronde, allemaal onder de indruk van Ronald’s acties, besloten we dan ook allemaal op Ronald te gaan. Zijn naam schreeuwend vanaf onze kans begonnen we de psychologische oorlogsvoering al voor de scheidsrechter het startsein gaf. En wat was ik blij dat juist ik het volgende schot plaatste:


Ronald terug gepakt!

Paul Heier gaf al direct aan dat hij het zeker niet handig had gevonden om met Ronald mee te lopen in deze ronde: het was een constante regen van verfballetjes, waar Ronald ook ging!

De rest van de dag is dan ook super verlopen, de adrenaline zat hoog, mensen waren op gegeven moment echt duidelijk in hun element en de sfeer bij bijvoorbeeld het aanvullen van munitie was uitgelaten!

Herladen tussen de ronden door

De laatste ronde was een bijzondere ronde. Hier mocht iedereen doorspelen tot zijn munitie op was. Was je af moest je even aftikken bij de basis en mocht je weer terug het geschiet in. Alhoewel een paar teamleden het hier al wel welletjes vonden en ook tijdens de ronden vanwege de inzettende avond steeds minder zicht kregen en hierdoor ophielden, waren de laatste aanwezigen nog erg fanatiek. Wat voel je de adrenaline als je achter schouderbrede beschutting staat, gezien wordt en de verspatters tussen de kieren door slaan terwijl iedereen probeert je erachter uit te jagen!

Beschutting waar de verf tussen de kieren door sloeg

Aan het eind van de dag, terwijl de avond snel inzette werd er gestaakt en gingen we eten. Het was erg koud buiten, waar het eten ook plaats vond. Gezellig, vermoeid en vooral met veel verhalen werd er een maaltijd van toch echt te veel eten genoten, waarna iedereen op huis aan ging.

De welkome maaltijd

Een fantastische dag waaruit heel helder duidelijk werd:
Team Zuid is er klaar voor!!!


Alle foto’s van deze dag vind je hier!