Disgaea 3: Absence of Justice

Gisteren was eindelijk de grote dag. Misschien wel één van de belangrijkste PS3 games voor mij (en Iris) kwam binnen: Disgaea 3: Absence of Justice. Daar hebben we echt lang op gewacht. Raar genoeg ken ik niemand die onze liefde voor dit spel deelt buiten Jasper, Mattijs en Anja.

Wat is Disgaea:

Disgaea was een cheap-ass game zonder budget van een kleine studio destijds: Atlus. Ondertussen is die studio een stuk groter geworden door het verpletterende succes van juist Disgaea, waarna ze bijvoorbeeld ook Trauma Center voor de Wii zijn gaan maken. Deze studio had in het begin niets te makken, wat de prestatie van Disgaea om echt een grote titel te worden wel erg knap maaktte. Disgaea is een spel met een verhaallijn met bijzonder veel humor, waar je je gevecht tot gevecht doorheen werkt.

Trailer:

Hoe speelt Disgaea:

Allereerst moet je weten dat het er ingame eigenlijk bijzonder lowres en 2d uitziet. Dat terwijl de dialogen meestal ingesproken zijn en wel highres zijn. Je moet tijdens gevechten poppetjes opdrachten geven en zeggen waar ze heen moeten en wat ze dan moeten uitvoeren. Een beetje zoals de oude Final Fantasies. Maar bij deze heb je een omgeving waarin hoogte en voor of achter iemand staan uitmaakt voor je succes. Tevens heb je combined aanvallen: Sta je met 3 poppetjes langs elkaar is er een grote kans dat ze een gecombineerde aanval doen, die erg leuk en overdreven geanimeerd zijn. Daarnaast kan je poppetjes gooien of zelfs overgooien om sneller over het speelveld te kunnen reizen. Daarbij heb je SP punten voor je specials, welke ook erg overdreven en vet geanimeerd zijn. Tijdens het spelen kunnen je poppetjes levellen. Levellen kan echt tot level 9999 ofzo. Niet dat dat nodig is, maar je kan het spel herhaaldelijk uitspelen en steeds moeilijker maken. Als je het spel te moeilijk vind kan je ook vragen om zwaardere vijanden, of juist om eenvoudigere vijanden als het je zwaar valt.

Door levels opnieuw te spelen kan je je poppetjes ook doorlevellen. Dus gewoon dezelfde levels opnieuw spelen met andere poppetjes. Qua soorten hebben ze niet stil gezeten, de oude classes zijn er natuurlijk weer en weet ik hoeveel meer erbij.

Overdreven?

Ja, dat is een van de meest leuke dingen van dit spel, alles is enorm overdreven! Zwaar overdone aanvallen, animaties en het verhaal is ook bizar! In de trailer hierboven denk ik dat je snel ziet wat ik bedoel. Als special move de maan op iemand laten neerstorten is in die categorie te plaatsen.

Het verhaal:

Demons moeten ook naar school voor ze volwassen zijn. Die scholen gaan wel wat anders in zijn werk. De gene die het het slechtst doet op school, het minste komt opdagen, het meeste vecht en dat soort zaken is de Honor Student. De genen die alle lessen volgen en zelfs huiswerk maken zijn Delinquent students. Die moeten gemeden worden want die zijn “slecht”. De beste student van de school (is nog nooit op komen dagen voor een les) wil zijn vader, de opperoverlord van de demons, verslaan om de nieuwe overlord te worden. Dat uit wraak omdat zijn vader zijn gamecomputer gesloopt heeft. Na wat research ontdekt hij dat demons altijd verslagen worden door helden. Daarom gaat hij een held worden door een held te verslaan. Want als hij zelf een held is kan hij dus zijn vader verslaan. Dat een held meer is dan een titel maakt het erg verwarrend voor hem en erg hilarisch voor het verhaal :). De grootste Delinquent van de school wordt hier ook boos van: Als hij een held wordt is haar titel als ergste demon (één die goed doet), ook meteen verloren. Kortom, verwarrend en erg domme verhaal lijn! GOODIE!!! :)

Ik zou zeggen, bekijk de trailer eens en bekijk het spel bij mij eens ofzo, het is super de moeite waard, heeft een hoge replay waarde en is bijzonder vermakelijk!