Vandaag een korte update. We bleven vandaag en ook morgen bij meer Myvatn, waar vanalles omheen te zien en te doen is. Dus eigenlijk geen autoritten. De route is dan ook aanzienlijk korter. Wat begon als een ontspannen dag rond het meer, werd lichamelijk een van de zwaarste die we gehad hebben :D. Hele stukken zijn dan ook niet met de auto, maar met de benenwagen!
Grotere kaart weergeven We zijn vandaag begonnen met Dimmuborgir, de duistere burcht. Het is een lavameer dat gestold is, waaruit rotsformaties zijn ontstaan. Heel onregelmatig, waarvan veel erg hoog en groot zijn. Opvallend was in ieder geval Kirkja, oftewel kerk. Deze heeft wel een heel aparte opening gekregen, je snapt meteen waarom ze deze kerk noemen :). We hebben erg veel foto’s gemaakt. Op een bepaald punt leek het allemaal een beetje op de drunense duinen (een stukje Dimmuborgir uit), maar dan met gitzwart fijn lavazand. Spreekt voor zich dat het een stevige wandeling van een uur of 3 a 4 was. Daarna zijn we naar de Hverfjall gegaan, een enorme explosie krater. Deze wilden we graag beklimmen en daar een wandeling op maken. Toen we boven waren waren, waren we eigenlijk al helemaal stuk. Een meter of 200 hoog betekende een enorme klim. De wandeling om de krater, waar klim op dal, op klim op dal volgde voor zo’n 1200 meter, was ook bijzonder zwaar. Een heuse beproeving, waarbij we op een bepaald punt gewoon het doel hadden hem af te maken. Toen dat dan ook gelukt was voelde het heerlijk. Zeker omdat we daarna 3 groepen de bovenkant zagen bereiken, rondkijken en besluiten dat het te veel was. Die gingen gewoon meteen terug. In een heftige snijdende koude wind, met los zand en puin was het de grootste uit de hand gelopen zandbak die ik ooit gezien heb! Ik laat hier een extra plaatje zien waarin je de grote tenminste een beetje kan zien: we spotten iemand die 1/3e voor ons liep, we hebben met de zoomlens maximaal ingezoomd om hem in beeld te brengen. We hebben er goed lang over gedaan en hadden behoorlijk last van de beentjes ;). Maar het voelde goed om het gedaan te hebben. Hierna hebben we besloten de zwavelvelden te bezoeken. Ik heb dit nog nooit gezien dus ik was extreem nieuwsgierig hoe dat er dan uit zou zien. Zoveel over gelezen, zoveel gedaan in spelletjes. Maar hoe ziet de werkelijkheid eruit? Daar zijn we nu wel achter. Het zag er spectaculair en wild uit. Hartstikke ruig en heel erg mooi. Veel kleuren. Maar de stank! Gruwelijk! Rotte eieren, een dikke stroop stinklucht. We waren nieuwsgierig en hebben de ronde afgemaakt, maar wat een beproeving zeg! Het is echt een vulkanisch stukje land, waar bijzonder veel waarschuwingsborden stonden: de grond is gevaarlijk, kokend water, onbekende geulen onder de grond in een extreem zuur badje. Het lost zelfs de grond op! Dikke plakkerige vieze modder die aan je schoenen blijft zitten. Jakkes. Maar zo mooi! Het gebied wordt dan ook actief gebruikt voor zwavelwinning. Daarna zijn we nog even bij Krafla gaan kijken, maar daar stonden zoveel waarschuwingsborden bij dat het extreem gevaarlijk was op dit moment dat we dat verder gelaten hebben voor wat het was. We waren immers toch al goed moe. De douche rook na goed gebruik ook totaal naar vieze rotte eieren. Een stevige soep kon je wel trekken. Maar we zijn blij dat we er geweest zijn! Wellicht morgen meer!

Comments oude systeem:

Andries Faassen - May 5, 2011

Nice! Heel erg andere natuur dan hier zo te zien!

Steph Janssen - May 5, 2011

Dat is inderdaad niet te vergelijken ;). Vrijwel geen bomen, enorme vlaktes en vergezichten en alles stamt af van lava :)

dick rakhorst - May 6, 2011

omdat vandaag onze grote opening is van de eerste duurzame galerie waarvoor jouw vader zo’n geweldige inspiratiebron was en is zit ik heel vroeg hier kan niet zo goed slapen maar geniet van jullie prachtige blog en hoop dat jullie samen ook nog heel veel genieten op deze prachtige reis

Myrte - May 6, 2011

Het blijft er echt super mooi uitzien wat jullie allemaal tegenkomen! Ben erg benieuwd naar een uitgebreidere fotoserie als jullie terug zijn :-) Hoe warm (koud natuurlijk) is het er nu eigenlijk? En, vandaag al last van spierpijn in de benen bij het opstaan? ;-)

Steph - May 6, 2011

Veel succes en plezier bij de opening! Ook aan Astrid! Bedankt voor je reactie :)

Steph - May 6, 2011

Eigenlijk schommelt het tussen de 5 en de 10. Maar we hebben nu al 2 dagen 12 ofzo :). Maar, wanneer je een 400 meter hoge berg beklimt en een wandeling zonder beschutting maakt zie je dat dat ook vergankelijk is, brr ;)