Dat was CampZone (20)17
Woensdagmiddag vertrok ik bij de afbouw van CampZone. Stefan bleef er nog een uurtje of anderhalf bij om te zien dat ook P&G, die enkel nog wat inpakwerk hadden, ook prettig naar huis vertrokken. Dat bleek anders uit te vallen, dus zij vertrokken pas om 21:00 uur ofzo :(. Maar daarmee is het wel weer allemaal succesvol afgerond. Wat een onderneming blijft het toch. Ieder jaar zie ik er enorm tegenop. Het is een hele bak werk met iedere dag hectiek. Dan ook Aeron er ondertussen bij en een vouwwagen. Zoveel dat moet gebeuren en zoveel dat mis kan gaan. Sommige dingen moeten we ook echt ter plaatse bekijken, omdat je op voorhand niet eens goed in kan schatten wat je ermee wil doen.
Snelle bouw:
En dat was dit jaar dubbel spannend ook, gezien we eigenlijk dinsdag pas op het terrein mochten beginnen. Voor ons zat een enorm hippisch (met paarden voor de niet ingewijden) evenement. Gelukkig waren die zo vriendelijk om te zorgen dat we met de grote klussen al konden starten tussen hun afbraak. En als je dan eenmaal aan het bouwen bent, dan loopt het wel. Ik moet zeggen dat iedereen goed aangepoot heeft en dat we (mede door het weer) gelukkig eigenlijk niet in tijdnood zijn gekomen. Het netwerkteam was de enige die echt nog werk hadden te doen na de openingsnacht, maar dat waren diensten voor hunzelf. Voor de bezoeker was alles gelukkig functioneel.
Ongeluk(je?):
Er is erg hard gewerkt door iedereen en we hebben het allemaal dus prima gehaald. Helaas wel met een ongeluk op het veld waar de ambulance bij moest komen. Glenn was met zijn vinger tussen twee gitterboxen terecht gekomen die goed volgestampt waren. Een lege weegt volgens google overigens 85kg :O. Een ambulance op het veld en een ziekenhuis bezoek later was Glenn overigens weer volle gas op het veld aan het werk. De ambulance man in opleiding die Glenn wilde uitleggen wat hij ging doen merkte al dat hij een bijzondere patient had: “Ja uh, plak er maar een pleister op en gas erop, dit duurt te lang!”. Binnen de kortste keren was Glenn al weer op CampZone aan het werk. Ik denk dat hij eigenlijk nog een hele tijd rust had moeten nemen, maar dat paste blijkbaar niet geheel in zijn levensstijl :P.
Opening:
Toen we donderdagavond merkten dat we eigenlijk open konden zonder dat onze bezoekers wat te kort zouden komen was de vreugde groot. We hadden het werkelijk gehaald. Dit jaar had ik een nieuwe extra verantwoordelijkheid, samen met Suzan Hauwert organiseerden wij de Entree/kassa’s. Spannend, want dit was voor ons beiden nieuw. Gelukkig heeft Suzan duidelijk laten zien dat ze meer dan de juiste persoon was. Ze heeft het enorm goed opgepakt en ik kon ook erg prettig met haar overleggen. Waar ik te druk was met andere zaken pakte ze de boel naadloos op.
Duidelijk een aanwinst voor ons evenement en nog gezellig ook! De openingsnacht was weer gezellig druk, het parkeerterrein had ’s morgens vroeg al de eerste bezoekers in de rij staan. Maar het inchecken liep goed met een volle bak bezetting en veel initiatieven uit de entree-crew: al snel veranderden 4 loketten in een geoliede doorloopmachine waardoor we er goed doorheen kwamen.
Het evenement zelf:
Het was een goed volle editie. We hadden zoveel activiteiten dat nieuwe initiatieven geweigerd moesten worden, of een andere activiteit moest vervangen. Voor de bezoekers (en onszelf natuurlijk) was er dus altijd wel wat te doen. Tijdens de openingsdag was de mystery-fair, weer een erg leuk hersenspinsel van de activiteitencrew die zich voor de gelegenheid ook mysterieus verkleed hadden. Verder waren er enkele talks als bijvoorbeeld KPN met een LORA gateway en Daniel met een soldeerworkshop vanuit Weller. Maar ook waren er een bridge-builder tinker-compo (bouw een brug waar van twee kanten een boot doorheen kan en die een miniatuur auto kan dragen), low-tech cosplay wedstrijd, pitch your bullshit automation en nog veel meer competities buiten onze volle gaming competities om nog. Bingo en de TV tune compo zaten weer vol als vanouds en ook de officiële opening was weer genieten. Bij de officiële opening hebben we dit jaar zoveel mogelijk het woord aan de teams zelf gegeven, zodat ik eens wat minder aan het woord zou zijn. Lijkt me een goede nadat iedereen mij al 17 jaar heeft moeten aanhoren :D.
Toch wat veranderingen voor mij:
Natuurlijk blijft er wat anders in mijn leven: Aeron is erbij gekomen. En alhoewel hij geen bezwaar heeft als ik een nacht op stap ga in het CampZone leven, is hij toch steevast een wekker om 7:00 uur ’s morgens. Ik merkte dus wel dat ik het nachtleven op CampZone wat minder goed trok en vaak toch vroeg (voor één uur) in bed lag. Aeron is een paar nachtjes thuis en/of bij opa en oma geweest waardoor ik hier en daar wel een nachtje door kon. Geen straf voor Aeron overigens, ook het logeren bij zijn nichtje leek hij bijzonder te waarderen!
Aeron:
Aeron heeft het op CampZone ook onwaarschijnlijk goed naar zijn zin gehad. De openingsnacht bleek problematisch omdat er tot laat in de nacht veel herrie was, maar buiten dat deerde het hem allemaal niets. Hij vond de grote mensenmassa geweldig en probeerde bij iedereen mee te liften. Veel mensen werden geselecteerd door Aeron om hem te knuffelen of rond te tillen. Hij heeft er zoveel aandacht gehad van menigeen dat hij thuis weer moet wennen aan het feit dat hij niet overal publiek bij heeft. CampZone was een leerzaam evenement voor hem: Hij stond er voor het eerst echt, hij zette zijn eerste stapjes en deed zijn eerste woordje: “meer”, bij de gehaktballetjes en satésaus van Ilone, welke hij ook echt schandalig zat weg te slokken :D. ’s Avonds uit logeren hoefde hij nog niets te eten.
Ook heeft hij op CampZone ineens bedacht hoe hij aan kan geven dat hij honger heeft (door te smakken), wat het ook weer allemaal een stuk eenvoudiger maakt.
Slapen overdag was een probleem. De herrie overdag op CampZone maakte dat hij moeite had met zijn ochtend en middagdutje. Tot ik eens met Glenn ben gaan rondkijken. Oorspronkelijk wilden we hem in een lege vrachtwagen leggen, maar toen vonden we een lege zeecontainer. Daar hebben we Aeron uiteindelijk zijn dutjes maar in laten doen. Helaas bleek het vele staal de radio van de babyfoon te blokkeren. Met het netwerkteam werd vervolgens een Wifi station en een speciale SSID gecreëerd om hem via een wifi-stream op te pakken (Tnx Roy en Eric). Zo heeft Aeron de hele CampZone prima zijn slaapjes kunnen doen.
Veranderingen aan CampZone:
Dit jaar hadden we ons best gedaan om vooral veel aan de uitstraling van CampZone te doen. We hebben een deco-team opgericht (decoratie) en ook besloten onze steigers (welke zelf ook echt mooi zijn) mooi aan te kleden met doeken waarop de FieldAdmin en het fantasy thema zichtbaar waren. Ook hebben we, mede op aandringen van de Rabobank, ons cateringplein verfraaid en hottubs in plaats van het zwembad genomen. Dit alles bij elkaar zorgde ervoor dat CampZone er ook veel gezelliger uit zag! We beginnen langzaam aan de oversteek van een lanparty naar een festival te maken, gebouwd op de goede sfeer en gemoedelijkheid. Een fantastisch compliment was dat de Volkskrant dit enorm opmerkte en op prachtige wijze in een item bracht: Het verhaal in de Volkskrant
Foto’s van Andries die de sfeer mooi weergeven:
Camping tradities en voorvallen:
Ieder jaar zijn er ook dingen die opvallen. Tradities die uit het niets ontstaan, maar ook variaties op eerdere jaren. Wat dit jaar het meest heeft opgevallen is een 3-tal gebeurtenissen:Bart, het lammetje van LAM is ontvreemd. 1. De vermissing van Bart het Lammetje Bart, de mascotte van LAM is door Wallylan ontvoerd. Het afgelopen jaar liep de rivaliteit tussen deze twee groepen ook al eens op met stoepkrijt, nu moest de mascotte van LAM het ontgelden. Dit heeft geleid tot een droevig youtube filmpje:
De diefstal van ALLE vlaggen:
Tijdens CampZone heeft Clan HMO, na veel rivaliteit met andere groepen om vlaggen het afgelopen jaar, dit jaar besloten zijn wraak zoet te laten zijn. Ze hebben alle vlaggen van alle groepen gestolen op een drukke nacht. Om niet meteen verdacht te zijn hebben ze deze vervolgens laten bezorgen door ouders uit de groep. Het pakket heeft, geadresseerd aan mij, een behoorlijke tijd gewacht bij de hoofdingang. Toen ik het eindelijk open maakte was direct de diefstal van alle vlaggen opgelost. Dit hield de camping al de hele dag bezig.
De goedemorgen cyclus_ Op CampZone gelden de regels dat er van 22:00 tot 10:00 uur geen herrie geproduceerd wordt. Iedere morgen om 10:00 uur stipt draaide eerst Wallylan goed hard “Goedemorgen, hier is de melkboer”. Hierna draaide LAM goed hard “Guten Morgen Sonnenschein”, gevolgd door Feestjuh die dan hard “The Circle of Life” draaiden. Ontzettend irritant, iedere ochtend weer. Tot je de eerste ochtend zonder deze traditie na CampZone hebt. Uit ellende zet je het zelf maar weer aan :).
Tot slot:
Het is een fantastisch jaar geweest. Ik heb ontzettend genoten. De sfeer wordt ieder jaar beter en warmer. Mensen kennen elkaar en zijn super verwelkomend naar nieuwkomers. Iemand is altijd wel met iets opmerkelijks bezig en er wordt van alles met elkaar gedeeld. Van frituur om het kampvuur, een biertje bij LAM, whisky bij de Rabobank tot oliebollen bij Pixelbar. Droevig als je bedenkt dat het nog bijna een jaar duurt tot de volgende plaatsvindt.. Dank aan iedereen voor de komst en bijdragen!
Comments oude systeem:
Bedankt voor de top editie aan de hele crew weer :)
Het was weer super! Mooie post Steph! ^^
rambi -
geweldig mooi geschreven steph je hebt presies verwoord wat de meeste mensen ervaren op campzone kan maar 1 ding zeggen duurt lang
Steph -
Dank je wel Rambi! :)
onok -
Leuk stukje! De hot tubs waren awesome, zeker voor herhaling vatbaar :)
Heel leuk geschreven blog! Ik hoop dat je met de onze Lion King traditie toch ook vaak vrolijk wakker geworden bent ;)
Steph -
:D
Steph -
Tnx voor het compliment :)
Steph -
Ja, dat moet ik wel toegeven :)
Steph -
Hahhah, je wil het niet hardop toegeven, maar het hielp wel :)
CampZone met Aeron en Nana Mouskouri! Wat een prachtig verslag. Nu even bij tanken voor komend jaar. Groetjes, Berto
