Gameverslaving, is het nou echt zo erg?

Een paar dagen geleden was er ineens weer vanalles over gameverslaving in het nieuws: fabrikanten zouden games te verslavend maken en weigeren hiertegen maatregelen te nemen. Vervolgnes ging er weer een hele riedel aan media overheen die weer in het grote probleem GameVerslaving doken.

Omdat wat mij betreft weer de gamefabrikanten en de gamers in het verdomhoekje werden gedrukt, voor de zoveelste keer, kon ik mijn mening weer niet lang voor mezelf houden. Betuttelend, denigrerend en raar allemaal. Ik heb voor ons bedrijf Duh-Events een column geschreven, welke ik dan ook graag op mijn eigen site nog eens mee zou nemen.

Nu.nl kopte deze geweldige titel er in: in dit artikel, gebaseerd op een onderzoek van het Rotterdamse onderzoeksbureau IVO. Boem, daar gaan we weer. Wat is het toch met de media dat ze telkens de gamers op hun horens nemen?

Gamen is fout.

Gamers zijn de seriemoordenaars van de toekomst, ze genieten van geweld en porno, ze stinken door slechte hygiëne, zijn enorm asociaal, hebben geen vrienden buiten hun online netwerk, zijn allemaal contact gestoord, gebruiken alle drugs die maar bestaan om door te kunnen gaan, leven bij mama op zolder en hebben altijd domme T-shirts met nerd teksten aan. Ze worden snel kaal, zitten onder de puisten, eten enkel pizza en drinken enkel energydrinks.

Om zo’n levenstijl te kiezen moet je toch wel verslaafd zijn aan games?

Lees op deze link de rest van mijn column over gameverslaving.