Need for Speed: Hot Pursuit

Het kon eigenlijk ook niet mis gaan: Wanneer EA naar Criterion Games stapt om te vragen of ze de leukste Need for Speed ooit (imo!), namelijk Hot Pursuit willen remaken, tja, wat kan je dan nog gebeuren? Er is geen Burnout die ik niet gekocht heb. Bij alle burnouts heb je het gevoel van extreme snelheid en gewoon plat: RACEN. Wat konden hun met Hot Pursuit?

Iets minder snel, wel Hot Pursuit!

Vreemd genoeg hebben ze wat mij betreft niet het gevoel van belachelijke snelheid weten te overbrengen naar Need for Speed: Hot Pursuit. Het gaat lekker hard en leuk, maar het “oh holy crap!” gevoel van Burnout is het beslist niet. Dat vind ik ergens wel jammer. Toch is het boefje en politie spelen er wel heel leuk in gezet: met “wapens” als EMP, spijkermatten, heli’s die spijkermatten ver voor je uit kunnen droppen, stoorzenders, turbo’s en blokkades is het een prettig maar niet verstorend arsenaal om elkaar te lijf te gaan.

War?

Gelukkig is het geen war-game geworden: je hebt van alles maar een beperkte lading en de impact is vaak goed te overzien. Dus het belangrijkste dat je moet doen is en blijft: racen (en hard!).

Graphics:

De wagens zijn realistisch gedaan, ik vind ze prachtig. De graphics daarentegen geven me een gemixed gevoel. Ik vind dat er veel te zien en veel detail is, toch voelt het allemaal wat kaal als ik naar mijn scherm kijk? Waar hem dat precies in zit weet ik niet. Niet in de prachtige wagens en de wisselende landschappen in ieder geval… Na een intitieel teleurgesteld gevoel is dit weggetrokken en kijk ik er denk ik anders naar: ik vind het nu wel rijk aangekleed. Misschien dat toch een van de lezers zich in mijn wazige opmerking herkend en me kan uitleggen wat ik mis… Misschien alleen wat glow ofzo?

Diepte:

Veel reviews noemen het een wat platte game met niet zoveel inhoud. Ik kan dat niet tegenspreken, maar toch voelt het voor mij niet zo? Het is een race-game, waarin je continue nieuwe dingen vrijspeelt: nieuwe auto’s, events, wapens, rankings etc. Ik geniet er echt van. Maar het heeft geen wendingen of dat soort zaken. Misschien hadden de reviews personages en verhaallijnen gehoopt? Ik iig niet, ik ben dan ook erg dankbaar voor het ontbreken hieraan!

Carriere:

Eigenlijk werkt NFS:HP zoals je mag verwachten. Rustig starten met trage auto’s en weinig keus. Even wennen aan de game, de bediening en het racen, om vervolgens in de vorm van beloningen door te mogen naar nieuwe events. Telkens wordt je scherm gevuld met nieuwe auto’s en events wanneer je wat haalt. Als er hier iets aan te merken is, is dat je in het begin wel heel erg veel beloond wordt voor je gevoel. Later wordt dat gelukkig wat spaarzamer, zodat je naar punten toe gaat werken. Goede prestaties leiden tot XP. Een hoop XP leidt tot een nieuw level, met nieuwe perks en betere dingen. Er zijn 2 carrieres, welke je beiden doorloopt: politie en racer. Beide carrieres zijn dwars door elkaar te spelen en beiden gaan tot level 20.

Online:

En als je naar de vorige 2 alinea’s kijkt, is het misschien ook wel een plat spel. Maar daar komt het gebeuren van Criterion om de hoek kijken: Je bent online. En dat heeft een hele grote impact op je spelbeleving! De tijden van je vrienden en van jezelf worden continue uitgewisseld. Wanneer je de tijd van je vrienden klopt hoef je alleen maar te bevestigen aan de game dat je ze ermee wil treiteren: “I’ve beaten … ’s time with 3,45 seconds” wordt geplaatst, waarop die dat ook als bericht op zijn wall terugziet. Er zijn dagen dat als ik het spel opstart, ik helemaal niet verder speel maar alleen de uitdagingen vanaf mijn racer-wall speel om de tijden van mijn vrienden te kloppen (soms voor de zoveelste keer). Wanneer ik een nieuw event speel probeer ik het niet alleen te halen en eerste te worden, maar heb continue de tijd van mijn vrienden in mijn hoofd, welke me voor aanvang nog eens goed onder de aandacht wordt gebracht. Ik ben dus alles behalve alleen bezig mijn game te verslaan: ik wil mijn vrienden verslaan. Die diepte en verrijking, dat maakt NFS:HP een heel erg andere en rijke beleving voor me. Het is zo ongelofelijk veel leuker om tegen je vrienden te rijden dan tegen een AI! De online games zijn natuurlijk leuk en spannend, maar ook als er niemand online is heb ik hetzelfde gevoel. Rijd ik niet tegen ze, dan wel tegen hun tijden!

Conclusie:

Ik kan hier enorm van genieten en ben erg into het genre… Dit spel brengt wat ik hoopte en meer. Actie, races en een gevoel van wedijveren met mijn vrienden. Meer dan andere racegames dat ooit bij me gebracht hebben. Burnout Paradise was hier de start in, maar hierin is het veel en veel rijker imo. Ik raad mensen die het lekker vinden om te racen, niet extreem realistisch, niet bijzonder dit of dat, maar gewoon hard arcade deze game enorm aan!