Scouting Heesch - Het eerste 'jaar'

Dat was hem, het eerste “jaar” Scouting voor Aeron, in zijn groep de Bevers. Hij heeft er maar kort op gezeten door de hele Covid-19 ellende. Na zijn tweede introductiedag werd de Scouting gestopt door Corona.

Dat vond hij erg jammer, evenals natuurlijk iedereen. Na verloop van tijd ging de Scouting in Heesch verder, toen de maatregelen voor Corona hier en daar wat afgevlakt werden. Gezien de berichten van de overheid omtrent jonge kinderen hadden ze gekozen om de kinderen te laten komen, maar enkel buiten te ontvangen en buiten te spelen. Kinderen moesten hun eigen drinken voortaan meenemen en dan zou het naar RIVM maatstaven moeten werken. Kinderen mogen samen naar school en naar de opvang, onderling doen die al alles samen. Volwassen zijn (en hebben!) vooral het risico. Stukje toewijding van de leiding dus dat ze de Scouts weer lieten komen.

Aeron heeft hierdoor nog een aantal sessies kunnen bijwonen voor het einde Scouting jaar was. En daar heeft hij enorm van genoten! Wat mij ontzettend opgevallen is, is hoe het ernaar toe gaan ging. Scouting is voor ons een klein stukje lopen en als Aeron ergens een hekel aan heeft dan is het lopen.
Naar Scouting wilde hij echter altijd rennen! Hij kan geen klok lezen, maar op de weg erheen kreeg hij altijd erg veel haast. Hij kon zich absoluut niet veroorloven een minuut te missen en was echt niet over te halen om er rustig heen te lopen 😁. Een aardige indicatie lijkt me!

Dit komt natuurlijk ten dele omdat hij een leuke groep kinderen heeft, maar voor het overgrote deel duidelijk door de leiding die ze daar hebben. Telkens weer wordt er van alles leuks verzonnen voor de kinderen om te doen ongeacht hoe het weer is. Schilderen, knutselen en een schijnbaar eindeloze ideeënfabriek aan buitenactiviteiten. Spinnenwebben maken met een touw als buitenactiviteit, een vieze-dingen-speurtocht, maar ook Anne-Maria - Koek-koek en andere bekende zaken komen voorbij. Zoveel dat Aeron vaak overloopt van verhalen en eigenlijk niets verteld krijgt dan hoe geweldig het was. Gelukkig houdt de leiding daar ook rekening mee, ze voorzien de ouders middels WhatsApp van foto’s en korte verslagjes van wat de kinderen gedaan hebben. Op die manier kan ik er thuis gericht naar vragen en dan komt Aeron wel uit zijn enthousiaste verhalen.

Aeron vond zwemmen ook leuk, maar de haast om er te komen was er niet op deze manier zal ik maar voorzichtig zeggen. Hij komt stralend en super happy terug iedere keer. Omdat de leiding bijzonder benaderbaar is was het voor mij ook echt niet spannend om hem daar achter te laten, terwijl het toch zijn eerste zelfstandige activiteit met vreemden was. Door de wijze van opvang heeft hij niet eens omgekeken toen ik vertrok!

Als afsluiter heeft de Scouting normaliter een eind kamp, voor de kleintjes is dit met ouders. Gezien de Covid-19 juist dat met ouders nog niet toe liet is het eindkamp omgezet in een actieve dag op locatie. Wat een belevenis was dat voor hem zeg. Ze hadden een speurtocht, ze hebben springkussens gedaan, wetenschappelijke proefjes met een “gekke professor” gedaan en weet ik niet wat allemaal. Het eindigde ’s avonds met frietjes.

Achterop de fiets liep Aeron over van de verhalen. Hij had bij een schatzoek speurtocht een schatmama gevonden die ijsjes uitdeelt en al dat soort onsamenhangende positiviteit.

Ja, het smaakt duidelijk naar meer. Tijdens de vakantie vraagt Aeron regelmatig of hij weer naar Scouting mag. Scouting Heesch is geweldig, en de leiding van de Bevers al helemaal! Daar moet die liefde wel vandaan komen… 🥰