Ik ren weer!

Yes! Ik ren weer 💪! Ik durf het nu wel te delen, het zit eindelijk ver genoeg in mijn systeem. Dit is een van die dingen die zo moeilijk zijn om op te pakken dat je steeds voorzichtiger wordt met het delen met anderen. Maar ook in je eigen verwachtingen.
Rennen blijft een uitdaging die veel afhangt van je ritme en veel vraagt van je doorzettingsvermogen. Ik vind het altijd een erg dubbele sport.

Enerzijds is er geen sport waar je zo lekker snel zulke verschillen merkt, anderzijds is het zo pittig om op te pakken omdat het in het begin wat mij betreft gewoon echt niet leuk is. Je moet voor jezelf echt een flink aantal mijlpalen opzoeken, die mogelijk niet zijn wat je op voorhand verzonnen zou hebben.

Dit zijn zo’n beetje de stappen die je doormaakt:

  1. Proberen te rennen en de momenten dat het niet lukt (verreweg het merendeel van de tijd) probeer je snel te blijven lopen. Ik probeer dan ca 6km te gaan.
  2. Proberen steeds meer te rennen, tot je begint te merken dat de balans begint te verschuiven naar de helft rennen en de helft lopen.
  3. Eindelijk het gevoel hebben dat het inderdaad richting 50% rennen, 50% lopen gaat.
  4. Doorklimmen tot je nog maar een paar pauzes van het rennen nodig hebt.
  5. Eindelijk het punt bereiken dat je de 40 a 45 minuten kan blijven rennen.
  6. Snelheid opbouwen.
  7. Je afstand vergroten.

Met name stap 1 is zo ontzettend tergend. Je bent enorm ontevreden over je prestatie, het wil totaal niet en voelt kansloos. Je gaat 1 keer rennen, of 4 keer en dan weer net even te lang niet zodat je weer onderaan de ladder mag beginnen. Dat is echt heel demotiverend.

Ik heb mijn “motivatie” gevonden in de mededeling dat het kabinet de Corona maatregelen ging versoepelen. Daar was ik eigenlijk nog niet klaar voor 🙈. Ik heb namelijk vaak bij mezelf gedacht dat ik niet echt aan sporten toe kom doordat ik het druk met werk en de kinderen heb. Je werkt te lang, wil aandacht aan de jongens geven en tja, dan sta je ook nog eens in de file.
Dat laatste heeft Corona weggehaald: Ik zit ondertussen sinds half februari thuis te werken. Dat de maatregelen nu gaan versoepelen betekent dat als ik niet onderhand ga beginnen, ik even dik of dikker terug zal moeten keren naar kantoor straks. Dat is voor mezelf echt onacceptabel, straks terug te kijken op deze periode als een grote onbenutte kans voor mijn conditie!

Dit heeft de druk op mijn motivatie groot genoeg kunnen maken om vol te houden, of beter gezegd niet om allerlei redenen meteen weer liet versloffen. Ik heb het strenger in mijn agenda gezet en ben dit ook nagekomen.
Nu kom ik eindelijk op het punt dat het weer een beetje goed begint te gaan, ik ben ongeveer bij stap 3! En goed gaan betekent dat je zelf het gevoel krijgt dat het leuk wordt en dat je het fijn begint te vinden omdat het begint te lukken.

Ik heb steun gevonden in het volhouden door écht na je run de volgende te plannen. Daarbij is mijn oude liefde Zombies, Run! ook een flinke steun in de rug. Hier schreef ik al eerder over in deze blog Rennen met zombies!. Een programma welke jouw muziek afspeelt maar af en toe onderbreekt met een erg leuke en verrassende verhaallijn waarin jij de hoofdrol speelt als Runner 5. Zie hier de resultaten van mijn afgelopen run, best leuk!

Zombies run log

Dan heb ik eigenlijk 3 Spotify playlists welke ik afwissel naar behoefte:

170+ BPM Techno Running
Run ‘N’ Bass 170-175 BPM
Running to Rock 170-190 BPM

Hebben jullie nog playlists die jullie adviseren?

En last, but not least, mijn collega Ruben welke al eerder gestart was. Met Ruben kan ik de resultaten van mijn laatste poging delen en hij die van hem met mij. Op het moment is hij ruim 10 minuten sneller dan ik op dezelfde afstand, maar toch reageert hij altijd enthousiast en bemoedigend als ik mijn run deel 😘. Thanks buddy 💪!

Featured image geleend van Tomasz Woźniak on Unsplash

Adding content to the end of the web.

Next
Previous