Ja, met zo’n titel kan ik de blog eigenlijk wel kort houden 😋. Het was een goed gevuld weekend.
Zwemmen en de verjaardag van Vesper Eerst begonnen we met zwemmen op de zaterdagmorgen, dat is vaste prik. Het was vrij zwemmen en dit keer heb ik op aanwijzing van de juffrouw met Aeron in het diepe dingen van de bodem opgedoken. Vond hij erg spannend, maar hij was er ook erg mee in zijn nopjes dat het hem gelukt was. Verder was het leuk om een keer tegelijk met Elias in het water te liggen!
Na het zwemmen was het snel door naar Utrecht waar Vesper haar verjaardag vierde voor de familie. Het was erg gezellig en Vesper had erg veel leuke cadeaux gehad. Ondermeer een felbegeerde Paw Patrol auto (bovenaan dit stukje). Voor Oma is een nieuwe foto van de kleinkinderen gemaakt (vinden we natuurlijk allemaal leuk).
Ik zit boven te studeren als de telefoon gaat. Aeron mag blijkbaar met mama’s telefoon even videobellen:
Ik: “Hoi Aeron, wat is er?"
Aeron: “Papa! Kom snel naar beneden! Ik ben ei-pannenkoeken aan het maken!"
Dus, dat u het weet: Omelet is uit, ei-pannenkoek is in!
Afgelopen zaterdag vierde Vesper haar vierde verjaardag alvast met de kinderen van hun mama-appgroep. Iris had open dag op school waardoor ik met Aeron ging. Elias bleef bij Opa en Oma omdat hij een middagslaapje doet nog.
Joost en Myrte hadden voor de gelegenheid een gymzaal gehuurd, nadat ze gehoord hadden hoe tof dit met de buurtvereniging was geweest. Het stelde volgens mij dan ook echt niet teleur. Gymzalen, daar is iets mee: Vanaf arriveren speelden alle kinderen op standje 11. Na 3 uur extreem energiek vol gas rondgestormd en gespeeld te hebben was bij veel kinderen de teleurstelling groot dat we gingen stoppen 😋.
Eigenlijk is dit een heel bijzonder boek. Welke Nederlander kent het niet? Ik voelde me dan ook erg vertrouwd en verbonden met Annie MG Schmidt en onze Pluk. Het takelwagentje, de duif Dollie, de Stampertjes met hun frietjes en apenketting, het lange paard van de majoor en zelfs Zaza de kakkerlak.
Toen ik op Netflix zag dat Pluk een film heeft, uiteraard voor alle leeftijden, was dat dan ook meteen iets wat ik maar al te graag met de jongens zou delen. Ik verheugde me erop om deze samen te gaan kijken en afgelopen weekend was het dan zo ver: Zaterdagavond na het eten, tijd voor Pluk!
Zondag had ik het gevoel dat ik voor het eerst echt gepakt werd door Aeron…
Afgelopen weekend moest ik nog wat werk verrichten. Vind ik altijd een beetje vervelend voor de kinderen, maar je komt er niet altijd onderuit. En wachten tot je ’s avonds uitgeblust de kinderen op bed hebt liggen, dat valt nog wel pittig. Dus dan liever ’s middags even een paar uurtjes terwijl Elias slaapt en Iris even met Aeron speelt. Maargoed, je vertrekt toch een beetje schuldig. Je gaat dus toch een beetje opgelaten naar boven.
Aeron ontbijt graag met Brinta. Hij vindt het leuk om het met zijn moeder te maken en ze kunnen er alletwee van smullen. Ik snap echt niet waarom, ik denk dat er weinig smerigere dingen verzonnen zijn. Soms kan ik een rilling bij die gruwel niet onderdrukken.
Ook deze morgen zit Aeron met Pingu op de tv (zondagmorgen mag het ontbijt bij de TV!) en Brinta voor hem op tafel.
Het afgelopen weekend was op en top genieten. Aeron was ondertussen al 5 dagen ziek met flinke koorts. Daar hebben we net antibiotica voor gerkegen. Vervolgens is Elias ook ziek. Lachen zeg, met 2 zieke kinderen na een week gebroken nachten het weekend in! 😓
Vrijdag op zaterdagnacht besloot ik om met Elias op zolder te gaan slapen. Zo kon Iris wat slaap inhalen en pakte ik eens een slechte nacht mee.
Aeron zit op de wc op de badkamer en ik zit erbij te wachten:
Aeron: “Papa, waarom is de muur schuin?"
Steph: “Dat is het dak Aeron."
Aeron: “Waarom moet daar dak? Mag het niet open?"
Steph: “Euh, nee, dan regent en waait het binnen op de badkamer."
Aeron: “Ja, en dan kunnen de vogels en muggen ons opeten!"
Steph: “Maar, vogels eten toch geen mensen???"
Aeron: “Nee, die eten vieze bessen! Die zijn heel vies."
Steph: “Ja, dat klopt, die kunnen wij niet eten."
Aeron: “En ze kunnen vieze druiven eten. Die kunnen wij niet eten. Die maken wij schoon met water met mama. Dan wel."
Steph: “Ja, wij eten wel schone druiven."
Aeron: “Ik vind dit eigenlijk een heel gek verhaal."
Steph: “Ja, snap ik…"
Zoals ik in een eerdere post schreef heeft Elias buisjes gekregen en is zijn neus-amandel geknipt. Dat is nu bijna een week geleden.
Natuurlijk was er na-pijn en groot ongemak, buiten dat het geheel natuurlijk erg indrukwekkend is voor een anderhalf jarige. Hij snapt niet wat er gebeurd is en het waarom is ook echt niet aan hem besteed. Hij kan nog niet praten, dus ook geen redevoeren! Toch hersteld hij natuurlijk vlot en beginnen de eerste effecten merkbaar te zijn.
Dit weekend stond in bijzonder hoge mate in het teken van kinderen! Zaterdag kwam nichtje Vesper logeren, iets waar Aeron al erg lang naar uit keek! Hij was namelijk een flinke tijd geleden daar uit logeren geweest en dat was erg gezellig! Gezien de leeftijden nogal tegen elkaar aan zitten, is de klik nogal groot. Bij Vesper slapen was dan ook de eerste keer dat Aeron buiten Opa en Oma bij iemand bleef!
Vandaag hadden we een dagje vrij, Elias moest naar het ziekenhuis om buisjes te krijgen. Aeron ging gewoon naar de opvang, zodat wij de hele dag met Elias op pad konden.
De dag begon net wat vroeger dan anders, gezien we er om 8:15 uur moesten zijn. Dus om half 8 alles op orde hebben en de weg op. Iris ging meteen met Elias door, ik ging eerst Aeron weg brengen. Aeron had erg veel begrip voor de situatie, gezien hij zelf ook al een keer geopereerd is. Hij was vooral blij dat hij zelf niet nog een keer hoefde nu 😅.
Te huur, 2 waterzoekers. Ze zijn duur en omslachtig in het onderhoud, maar ze zijn opvallend grondig!
Vroeger stuurde men waterzoekers op pad met een wichelroede om water te vinden. Dit was een belangrijke taak! Zonder waterleiding waren we aangewezen op waterputten. Waterputten zijn een stuk zinvoller als er ook ècht water in zit… (Neem ik aan tenminste, ik heb het niet geresearched.)
Later kwam er steeds meer apparatuur beschikbaar. Seismologisch, maar ook andere technieken. Nadeel van die technieken is dat het vaak dure spullen betreft en dat ook het bezitten ervan vaak niet toereikend is: Bij deze apparatuur horen vaak pittige opleidingen en hoog geschoolde mensen om het te bedienen. Anders kan je er nog geen kaas van maken! Helemaal sneu…
Vaak zie ik toch wat getergde ouders. Ouders die er wel zat van zijn, maar het accepteren als de ellende die bij kinderen hoort. Ik noem bijvoorbeeld een Bumba: Wat een incoherente blije adhd ellende is dat. Kinderen zitten dat dan te kijken en de ouders zijn actief hun best aan het doen om het te negeren. Ik snap dat niet. Waarom zet je dan iets aan dat je niet waardeert? Hier een extra-gratis parenting-hack.
Ondertussen ben ik ongeveer 9 maanden vader. Dan zou je kunnen zeggen dat je wel aan de eerste product review toe bent. Wat zijn de plussen, wat zijn de minnen, hoe bevalt het bezit en hoe is de prijs/kwaliteit verhouding? Ik begrijp dat jullie nu al meteen denken: lekker verhaal en goed onvolledig dus. Dat snap ik, want ik sla hier de “unboxing” over. Maar dat is bewust! In dit geval kan ik daar enkel minnen bij noteren, dit was verder geen positieve ervaring. Eén waar ik niet graag aan terug denk. Het inpakken daarentegen was verder wel redelijk gezellig, maar ook daar gaan we verder niet op in. De bezorgtijd was vervolgens ongeveer 9 maanden, maar ik begrijp dat dat overal zo’n beetje hetzelfde is. Kortom, ik vermijd enkele onderwerpen maar zal proberen er verder redelijk open en transparant over te zijn. Toen ik op de familie-app vertelde dat ik een review over mijn zoontje aan het schrijven was, reageerde Joost, mijn zwager, direct met zijn review voor zijn dochtertje: “Dodelijk vermoeiend, je word gek van de notificaties ’s nachts die je niet uit kan zetten en de dlc is schijtduur en verplicht - 4.5/10” Deze review is erg waar, maar ik schrijf er toch wat meer over :).
Ondertussen is Aeron bijna 3 weken bij ons. Het zijn een indrukwekkende eerste 2 weken geweest! Overigens, voor wie het zich afvraagt: je spreekt Aeron uit als Aaron. Een ouderwetsch Nederlandse verlengletter, als in Oirschot, Oisterwijk, Waerde etc.
Na een dag of 3 na zijn geboorte mochten we het ziekenhuis verlaten. Aeron begon langzaam aan een beetje te eten en we mochten thuis verder. Super nieuws en we konden niet wachten om thuis verder te gaan.
Het is weer even geleden dat ik hier geblogd heb. Ik ben de site niet vergeten, echt niet. Ik mis hem ook vaak, het is altijd fijn om hier even wat te schrijven, of zelfs om even terug te lezen. Maar het is een beetje druk geweest. Waarmee dan? Nou, er staan een hoop veranderingen op stapel en zijn ondertussen ook gebeurd. Dingen waar je blij van wordt, maar die wel even een stukje van je tijd mee nemen.