Afgelopen weekend was een weekend weg. En dat was heerlijk. Naar het net niet buitenland met heus ’s zomers weer aan het strand. Heerlijk! Dick wordt bijna 70, iets waarbij men hem graag op een verrassingsfeestje wilde trakteren. Dat is dan ook goed gelukt. Er was een groot feest georganiseerd bij de Moio Beachclub in Cadzand. Daar verschenen heel wat vrienden en familieleden ter ere van hem, waar het een heel gezellig feest werd in een mooi ’s zomers zonnetje!
Vandaag zijn Iris en ik 1 jaar getrouwd. Het voelt alsof het al heel veel langer zo is. Wat dat betreft is er weinig veranderd aan ons leventje door dit feit, we waren al 10 jaar samen. Daarnaast is het een erg vol en bewogen jaar geweest. We gaan natuurlijk vanavond samen uit eten om het te vieren. Grappig genoeg heb ik er zelfs al een paar felicitaties over onvangen, bedankt daarvoor :) Toch was het wel even een nostalgisch momentje om nog even door een paar foto’s heen te klikken en die bij deze post te plaatsen.
Dit boek kreeg ik voor mijn verjaardag. Het is een boek van Justin Cronin, een schrijver waar ik volgens mij nog nooit wat van gelezen had. Het boek is weer aardig post-apocalyptisch en valt wat mij betreft goed tussen de huidige series als “Falling Skies” en “The Walking Dead” die ook een vergelijkbare insteek hebben. Het boek is een flinke pil, zo’n duizend pagina’s. Ik heb er bijzonder van genoten. Wat me opviel in de reviews is dat veel mensen de opbouw lekker snel vonden, en vervolgens een pagina of 800 de oorspronkelijke snelheid missen.
Een tijdje geleden deed ik op twitter een oproep of er mensen nog tips hadden voor handige manieren om Todo’s te bewaken en registreren. Gezien ik nogal veel tegelijk doe is het voor mij altijd erg belangrijk om goed overzicht te houden bij wat ik aan het doen ben en nog moet doen. Ik kreeg een aantal retweets, maar geen reacties. Dus laat ik het eens via mijn blog proberen, daar heb ik al vaker bizar goede tips gehad van lezers!
Deze serie is een verrassing voor me. Na de synopsis gelezen te hebben kwam het me voor dat het mensen waren met iets verhoogde standaard mogelijkheden. Tenminste, dat was waar de nadruk op gelegd werd. Dat het allemaal niet zo ver gezocht was en kort bij de werkelijkheid zat. Daar werd ik redelijk cynisch van. Uiteindelijk hebben we hem toch maar geprobeerd. Kort bij de werkelijkheid? Nee! De moeite? Jazeker :).
Weer een aantal boeken verder heb ik nu weer eens een boek gelezen dat een review waard is. Laat ik deze review ook eens anders beginnen, namelijk met de eerste alinea uit het boek: I WAKE UP on a pile of smoldering garbage and leaves in the old Hollywood Forever cemetery behind the Paramount Studio lot on Melrose, though these last details don’t come to me until later. Right now all I know is that I’m back in the world and I’m on fire.
De afgelopen paar jaar heeft Eugène Janssen CampZone gesteund en gesponsord middels zijn bedrijf Search B.V. Helaas is Eugène het afgelopen jaar overleden op 56 jarige leeftijd. Wel heeft hij heel wat achter gelaten, waaronder iets waarbij we jullie sponsoring terug willen vragen. Hij steunde een aantal projecten in Afrika. In tegenstelling tot vele andere projecten gaan deze over het steunen van scholen en onderneminkjes, om ze succesvol en zinvol te maken, maar dan wel voor minimaal 10 of 20 jaar.
Herman vroeg of ik een review wilde schrijven over de Samsung Galaxy S2. De reden van deze vraag was zodat hij straks meteen aan de gang zou kunnen met zijn zojuist gekochte S2, welke eerdaags wel op de mat zal liggen. Vandaar mijn besluit om in plaats van een review vooral een stuk te schrijven over mijn gebruik van deze foon :D. Rooten of niet rooten? Dat is meteen de eerste vraag die ik had.
Gisteren ging ik nogal spontaan met Claudia naar Social Media Day 040. Spontaan, omdat Claudia eigenlijk had laten weten dat ik mee moest en een kaartje geregeld had. Prima, leuk en assertief natuurlijk, dus ik ging wel onbevangen mee. Social Media Day blijkt een internationaal initiatief, dat in Nederland geen navolging kende. Tot @CoachSander en @Marcel040 besloten daar verandering in te brengen en maar wat te organiseren. Hoe kon het ook anders dan terechtkomen in Eindhoven, de Nederlandse kennis-stad.
Afgelopen donderdag was natuurlijk een feestdag. Alhoewel ik me eigenlijk voorgenomen had mijn moeders HTPC af te ronden en mijn werk in te halen hadden Freddy, Kim en Iris andere plannen. Zo kwam het dat we ’s morgens vroeg onderweg waren naar Blijdorp in Rotterdam. Duidelijk was al snel dat we niet de enigen waren die deze plannen hadden, maar gelukkig vonden we een gratis parkeerplaats die redelijk dicht bij de ingang was :).
Het is even stil geweest na onze terugkeer uit IJsland, dit heeft alles te maken met de enorme drukte waar ik in terecht gekomen ben, waar het werk overal de spuigaten uit loopt. Dingen voor CampZone, dingen voor 2e2, dingen voor Sligro en vooral veel voor familie. Wel kan ik al aangeven wat ik hier binnenkort zal plaatsen: Een laatste IJsland blog om de serie af te sluiten met een samenvatting en de foto’s.
Het was vanmorgen weer vroeg op. We moesten een beetje op de tijd letten aangezien we voor een uur of 16:00 uur de auto ingeleverd moesten hebben bij de verhuurmaatschappij. Na lekker ontbeten te hebben en alles gepakt te hebben gingen we de weg weer op. De route van vandaag was 192 km: Grotere kaart weergeven Onderweg zijn we eerst naar de Gullföss gegaan, een heel erg grote 2-traps waterval. Daar stonden we zelfs nog even in een file!
Hahhah, weer watervallen in de titel. Ja, die hebben ze hier dan ook een paar zullen we maar zeggen. Maar bij lange niet allemaal even indrukwekkend. Een aantal wel, daar reis je dan ook specifiek naartoe. Maar goed, daar ging onze ochtend helemaal niet over, die ging namelijk over de gletsjerwandeling. De route van vandaag was 240 km: Grotere kaart weergeven Vanuit het hotel zijn we naar het vertrekpunt van de gletsjerwandeling gegaan.
Vanmorgen zijn we begonnen met om de hoek kijken bij de gletsjer die we waarschijnlijk morgen zullen beklimmen met een begeleide gletsjer wandeling met gidsen. Gletsjers zien er eigenlijk niet zo indrukwekkend en groot uit, tot je aan de mond omhoog staat te kijken en ziet wat er echt gebeurt. Maar je merkt dat je hersenen moeite blijven hebben met in te schatten hoe groot het echt is. Toen we vanmorgen mensen in de verte op de gletsjer zagen was het ineens wel heel duidelijk.
Dag 10 alweer. De tijd gaat helaas hard. Vandaag hebben we weer erg genoten. Wat begon met regen, werd al snel een wat mistige en toen stralende dag :). Het plezier leeft weer extra op en de actieve start van de dag heeft hier zeker aan bijgedragen! De route van vandaag was 268 km: Grotere kaart weergeven Zoals vermeld begonnen we vanmorgen op de sneeuwscooter. Dat was een erg leuke rit, die begon met een zware 4x4 rit naar de gletsjer (Vatnajökull).
Vandaag was niet zo’n boeiende dag. We hebben vooral veel gereisd, waarbij het de eerste helft van de dag flink mistig was. We hebben wat mooie vergezichten en uitzichten gehad en zijn nu aangekomen op de plaats van waaruit we morgen een sneeuwscooter en ijsjeeps excursie zullen maken de grootste gletsjer van Europa op. De rit van vandaag was 220 km, waarvan de eerste 100 in dichte mist: Grotere kaart weergeven Verder valt er niet zoveel te vertellen.
Vanmorgen zijn we weer vroeg op pad gegaan. Het zag er erg bewolkt uit, het beloofde dus niet veel goeds. Na 3 nachten doorgebracht te hebben in het 4-sterren hotel Reynihlíd aan meer Myvatn was het tijd om verder te reizen. Bij de rekening ontdekten we wel dat het 3 keer 4-sterren diner een goede indruk heeft gemaakt op onze creditcard :S. Maargoed, dat zien we thuis wel, vakantie blijft vakantie.
Vanmorgen moesten we vroeg op. Eigenlijk geen minuut eerder of later dan we de rest van de vakantie al deden (7:45 uur), maar vandaag moest het. We hadden een afspraak gemaakt met North Sailing, daarmee gingen we walvissen spotten! En laat nu ook vandaag de eerste keer zijn dat we moeilijk uit bed konden komen (gisteren te laat nog Harry Potter, Deathly Hallows part 1 zitten kijken). Maargoed, na een wat traag en moeizaam ontbijt zijn we de auto ingesprongen!
Vandaag een korte update. We bleven vandaag en ook morgen bij meer Myvatn, waar vanalles omheen te zien en te doen is. Dus eigenlijk geen autoritten. De route is dan ook aanzienlijk korter. Wat begon als een ontspannen dag rond het meer, werd lichamelijk een van de zwaarste die we gehad hebben :D. Hele stukken zijn dan ook niet met de auto, maar met de benenwagen! Grotere kaart weergeven We zijn vandaag begonnen met Dimmuborgir, de duistere burcht.
Vanmorgen was het een gezellig ontbijt. Wederom met de eigenaren van Hofstadir farm zitten keuvelen. Over het boerenvak (gelukkig ken je daar als Nederlander nog een beetje van, dus je kan nog wat meepraten ook) en over IJsland. Toen we het bijvoorbeeld over bomen hadden gaf hij aan dat wat er af en toe stond geplant was. Het gerucht gaat dat de IJslandse settlers destijds alle bomen hebben omgehakt om op te stoken of dingen van te bouwen.
Vandaag hebben we voornamelijk een beetje loos rondgereden om dingen te bezichtigen. We bleven een dag op dezelfde locatie met een lijst van dingen die we konden doen en bezoeken. De route van vandaag was achteraf nog redelijk pittig: Grotere kaart weergeven Maar dat kwam voornamelijk omdat het merendeel gewoon nog dicht was. Veel van de musea en interessante plaatsen zijn nog niet open omdat we voor het seizoen zitten. Dat wisten we op voorhand, dus niet echt een punt.
De tijd gaat hard hier! Maar de vermoeidheid begint ook een beetje toe te slaan. Zoveel indrukken, zoveel pracht. Het is hier veel en lang licht. Ik heb het rond een uur of twaalf al redelijk donker zien worden, maar om 5 uur was het vollop daglicht. Ik weet eigenlijk niet hoe kort de nacht hier duurt, maar het voelt kort. Dat is heerlijk en lekker, maar wel even wennen :).
Vanmorgen zijn we vroeg opgestaan. Was geen prestatie, ik zat om 6:00 uur overeind, ben braaf weer gaan liggen, maar 7:30 uur was ik er echt wel klaar mee.. We hebben ontbeten in het hotel, waarna we de zooi naar de parkeergarage om de hoek sleepten. Een oude beheerder van de garage schoot iris te hulp (geschat op een jaar of 70) en sleepte haar bagage tegen de trap op, nadat hij mij even liet zien hoe de automaat mijn creditcard wel at.
Vandaag was dan de eerste dag. Het eerste mysterie: de vliegreis van 1 uur en 10 minuten, viel al snel: we vlogen 2 uur in de tijdzones… Dus het was uiteindelijk ongeveer 3 uur. Op het vliegveld ben ik volgens mij meteen goed genaaid door contant geld om te ruilen voor ISK’s, dat ga ik dus nooit meer cash met een groot getal doen. Onze huurauto stond netjes op ons te wachten, meteen een GPS bijgehuurd zodat we gewoon makkelijk kunnen navigeren.
En het ging nog best lekker ook :). De nieuwe hartband werkt goed. Helaas wordt de hartslag niet meegenomen in de kml zo te zien. Dus als je de echte stats wil zien, moet je hier maar kijken. Grotere kaart weergeven Comments oude systeem: Danielle - Apr 2, 2011 Goed bezig weer! :D Ik moet zeggen dat het hardlopen me wat zwaarder valt dan verwacht, ben het dus wat rustiger aan het opbouwen.