CampZone

Thor is een studievereniging van de TU/e. Deze zijn zeer actief. Ondermeer op CampZone zijn deze altijd duidelijk en goed vertegenwoordigd. De laatste jaren dan ook als Field Admins, een erg leuke toevoeging. In het dagelijkse leven werk ik bij ON2IT. ON2IT is een Zero Trust Innovator, ofwel zeer actief in de cybersecurity. Wij zijn een relatief wat kleiner bedrijf, zeker tegen de ultra grote consultancy clubs om ons heen. Toch hebben we een groot en indrukwekkend klantenbestand. We bieden kennis en meerwaarde die gezien wordt en gelukkig worden we veel gevraagd! Werven daarentegen gaat wat lastiger: De grote clubs staan overal bizar groot vertegenwoordigd met een reclamebudget en wervingsbudget waar je u tegen zegt. Daar wil je eigenlijk geen wedstrijdje tegen doen. Dan heb je niets en is de portemonnee zo leeg.

Mjah. Dan dan een erg grote wijziging in mijn leven: Ik ben gestopt met Duh-Events. Een moeilijke keuze, maar wel een noodzakelijke. Na ruim 20 jaar aan de evenementen van ons en van anderen gewerkt te hebben is het tijd om andere keuzes te maken. Met twee zoontjes, een leuk drukke baan en nog steeds de wens om te leren (dus zelfstudie) is het een opgave om alles te blijven combineren. Je komt steeds meer in tijdgebrek, waarbij je eigenlijk alles wat je doet met te weinig aandacht doet of in ieder geval minder dan dat je eigenlijk zou willen. Idealiter doe je meer dan dingen drijvend houden, maar maak je stapjes vooruit. Dit hebben we met de evenementen overigens altijd wel aardig gedaan: Ze draaien aardig autonoom en ik denk dat iedereen behoorlijk efficiënt is geworden in het uitvoeren zijn of haar taken. Ik vond voor mezelf dat ik hier steeds meer moeite kreeg om te blijven realiseren wat ik deed, mee te veren met extra noodzakelijkheden en de vakantiedagen die erin moeten te besteden (gemiddeld zo’n 18 van de 24 dagen die ik heb). Toch wil ik daar juist veel toevoegen. Bouwen aan de relaties, ontwikkelingen en het werken aan nieuwe en bestaande sponsors. Ik wil werken aan de systemen om de boel te organiseren, ik wil nadenken hoe het met de vrijwilligers beter kan en daar dingen voor bouwen. Ik wil meer aan de techniek doen en geautomatiseerde oplossingen vinden voor problemen waar we tegenaan liepen. En juist die dingen doe ik steeds minder omdat ik het niet red.

Woensdagmiddag vertrok ik bij de afbouw van CampZone. Stefan bleef er nog een uurtje of anderhalf bij om te zien dat ook P&G, die enkel nog wat inpakwerk hadden, ook prettig naar huis vertrokken. Dat bleek anders uit te vallen, dus zij vertrokken pas om 21:00 uur ofzo :(. Maar daarmee is het wel weer allemaal succesvol afgerond. Wat een onderneming blijft het toch. Ieder jaar zie ik er enorm tegenop. Het is een hele bak werk met iedere dag hectiek. Dan ook Aeron er ondertussen bij en een vouwwagen. Zoveel dat moet gebeuren en zoveel dat mis kan gaan. Sommige dingen moeten we ook echt ter plaatse bekijken, omdat je op voorhand niet eens goed in kan schatten wat je ermee wil doen.

Zoals de meesten van jullie ondertussen wel zullen weten, vind ik het erg leuk om in mijn vrije tijd (de laatste tijd helaas erg spaarzaam) te programmeren. Programmeren is een vaardigheid die ik nooit heb gehad, iets wat ik altijd jammer heb gevonden.

Het is weer even geleden dat ik hier geblogd heb. Ik ben de site niet vergeten, echt niet. Ik mis hem ook vaak, het is altijd fijn om hier even wat te schrijven, of zelfs om even terug te lezen. Maar het is een beetje druk geweest. Waarmee dan? Nou, er staan een hoop veranderingen op stapel en zijn ondertussen ook gebeurd. Dingen waar je blij van wordt, maar die wel even een stukje van je tijd mee nemen.

Dat was weer een weekend. Eigenlijk de eerste normale sinds CampZone voorbij is. Hij vloog dan ook voorbij. Vrijdagavond wilde ik eigenlijk een hoop doen en vroeg naar bed. In plaats daarvan werd het (veel te) laat omdat ik met Tom even een rondje Sins of a Solar Empire: Rebellion deed. Tot mijn grote verbazing werd ik vanuit een zeer comfortabele voorsprong ineens totaal vernietigd door Tom. Op het eind gaf ik me gedwongen over (ook omdat het te laat was om nog echt een verzet en tegenaanval te proberen doen).

Zoals in de vorige nieuwspost al kort aangestipt hebben we dit jaar een toevoeging aan CampZone: een makerspace (oftewel een ruimte om in gezelligheid te solderen). Ik zelf ben de trotse bezitter van een handleiding en alle onderdelen om een 8x8x8 (dat is 512 lampjes dames en heren!) led-kubus te maken. Dit project heb ik al enige jaren liggen. Ik kom er niet aan toe. Aan de ene kant omdat ik het druk heb, aan de andere kant omdat ik er tegenop zie.

Dit jaar ben ik voor de 15e keer op rij een onderdeel van de organisatie van CampZone. Dat is een behoorlijke opgaaf. CampZone is nooit af en je zou eigenlijk op ieder moment tijd kunnen steken in het evenement. Dat is een wat pittig huwelijk. Ja, want je bent wel een beetje veroordeeld. Het is een zware verplichting die veel met zich mee brengt aan werk, verantwoordelijkheden en problemen. Dit is een zware last, een subliem leuke puzzel, prettig vermaak, leerzaam, stom vermoeiend en irritant op zijn tijd.

Het is ondertussen weer een aantal weken geleden, maar half december ben ik met Tom en Gerrit naar RevSpace gegaan, een ontmoetingsplaats voor hackers en tinkerers. Iets wat al geruime tijd op de agenda stond (ik zou ondermeer nog bij Bitlair op bezoek gaan) en wat ik ook echt interessant vind. Ik houd wel van frotten. Mijn liefde zit voornamelijk in klieren met software en services, naast eenvoudige soldeerwerkjes of reparaties.

Redelijk vlot na onze vorige “vakantie” die CampZone heet, zijn we nog eens op vakantie gegaan. Dit is een beetje veroorzaakt door de hoeveelheid uren die ik de laatste paar maanden heb moeten maken op werk. Gelukkig vonden ze het goed, dus heb ik redelijk last minute mijn biezen kunnen pakken. Zoveel kansen hebben we natuurlijk niet, gezien Iris lerares is. En dat is goed bevallen! Dag 1: De reis Op de eerste dag vlogen we ’s ochtends om 9:30 uur naar Ierland.

“Waar ben ik nou helemaal mee bezig” is de titel van deze site. En die is wel van toepassing, gezien het weer een goede tijd geleden is dat ik geblogd heb. Het is dan ook absurd druk geweest. Daar liggen een aantal factoren aan ten grondslag. Op de eerste plaats was het mijn werk. We hebben meer dan genoeg te doen op werk en mijn afdeling moest al stevig aan de bak om het bij te houden.

Het afgelopen weekend was een goed gevuld weekend! Zaterdag was het weer tijd voor de jaarlijkse BHV training vanuit Duh-Events. Gezien we aardig wat evenementen neerzetten in een jaar (CampZone, The Party, Barcraft en nog een aantal losse events) vinden we het altijd erg prettig als we mensen hebben die in staat zijn mensen in nood te helpen of noodsituaties aan te pakken. Hiervoor regelen we dan ook ieder jaar een training met onze partner Search.

Volgens goed gebruik ondertussen lag er thuis na onze vakantie weer een verrassing voor ons klaar. De serre had weer gelekt. Wat een frustratie. Na alle maatregelen over de afgelopen jaren en diverse bedrijven over de vloer gehad te hebben die ons met alle plezier en vriendelijkheid uitlegden dat het allemaal goed is en dat we gewoon de goot bij moeten houden was mijn limiet wel bereikt. Wederom zat er “wat” blad in de goot, maar gewoonweg niets indrukwekkends!

Dat was hem weer. 2012 is achter de rug, afgerond en klaar. En het jaar eindigt bij ons altijd in een nieuwjaarslan. Dit is bij mij thuis. Helaas is er dan ook maar beperkte ruimte, dus veel mensen kunnen we niet uitnodigen. Het is ook een traditie die ondertussen wel erg veel jaren loopt, ik denk op zijn minst een jaar of 7, gestart door Chris en Lianne. We gebruiken de tijd om vooral buiten het organiseren van evenementen gewoon zelf nog eens zonder zorgen te lannen en gezamenlijk dingen te doen waar we op onze evenementen niet meer aan toe komen.

Na zondag een extreem kort berichtje (mijn resultaat vanuit de sports-tracker applicatie) nu dan toch maar een wat uitgebreider blogje hierover. Ik heb hier behoorlijk weinig aandacht aan besteedt op mijn blog, dus ik zal het eens een beetje uitleggen. Hoe is het ontstaan: In juni werd er vanuit de Eugène Janssen Foundation een veiling gedaan voor dit goede doel. Er werden diverse stukken geveild, welke door sponsoren werden ingebracht en waarvan de opbrengst 1 op 1 naar de Eugène Janssen foundation ging.

Denk niet dat ik ooit eerder zo’n slopende vakantie heb gehad, maar wat heb ik daar van genoten! Ik zal eens proberen in vogelvlucht de highlights neer te zetten: Cannes CampZone Vuurwerkfestival Kanoën in de Ardennen Bruiloft in de Ukraïne Cannes Daar begon het circus dit jaar mee. Een weekje Cannes met de familie. Dit is een prachtige zonnige en hete vakantie geweest waarin ik eigenlijk alleen maar heb kunnen genieten.

Zoals sommigen wellicht al opgemerkt hadden ga ik meedoen met de Dam tot Dam loop. Dat is 16 kilometer, wat zeker heel veel meer is dan ik nu kan. Ik denk dat het goed en gezond voor me is om dit te gaan proberen. Het maakt mijn normale rennen wat meer noodzakelijk en daarmee heb ik een stok achter de deur. Tevens zullen Cleem en Guus meerennen en gaan we dus ook af en toe gezamenlijk trainen.

Dat was hem weer, de nieuwjaarslan! Iets waar ik ieder jaar enorm naar uitkijk. Bijna geen verplichtingen, gewoon even onderling ontspannen. We doen natuurlijk heel veel aan evenementen en organiseren, dus soms is het ook bijzonder welkom om gewoon zonder doel bij elkaar te kunnen zijn. Dat is dit jaar wederom geslaagd. Met een wat overvol huis sluiten we het jaar gamend en veelal ook etend af ;). Want eten kom je niet te kort met deze groep.

De afgelopen paar jaar heeft Eugène Janssen CampZone gesteund en gesponsord middels zijn bedrijf Search B.V. Helaas is Eugène het afgelopen jaar overleden op 56 jarige leeftijd. Wel heeft hij heel wat achter gelaten, waaronder iets waarbij we jullie sponsoring terug willen vragen. Hij steunde een aantal projecten in Afrika. In tegenstelling tot vele andere projecten gaan deze over het steunen van scholen en onderneminkjes, om ze succesvol en zinvol te maken, maar dan wel voor minimaal 10 of 20 jaar.

Het is even stil geweest na onze terugkeer uit IJsland, dit heeft alles te maken met de enorme drukte waar ik in terecht gekomen ben, waar het werk overal de spuigaten uit loopt. Dingen voor CampZone, dingen voor 2e2, dingen voor Sligro en vooral veel voor familie. Wel kan ik al aangeven wat ik hier binnenkort zal plaatsen: Een laatste IJsland blog om de serie af te sluiten met een samenvatting en de foto’s.

Dat was hem dan. De start van het nieuwe jaar, het einde van het vorige. Zoals altijd hadden we dit jaar weer de nieuwjaarslan, welke ooit in het leven geroepen is om de CampZone site live te brengen wanneer het nieuwe jaar zich aandient. Het is een fijne traditie om iedereen zoveel mogelijk bij elkaar te hebben en samen over de nieuwe website te gaan en dingen te fixen, corrigeren en aanvullen.

Ze komen er aan! Zin in! Jur, zit je klaar? Dat gaat op ;campzone ten uitvoer gebracht worden! En met Rob zal het ook wel een keer gebeuren! :) AR Pursuit wordt gaaf! Comments oude systeem: Mark - Nov 3, 2010 een beetje van beiden en vooral: argumenten bedenken om er zelf geen te halen ;) Steph - Nov 3, 2010 Is dat jalousie, of geniereke onaardigheid? :P

Ondertussen heb ik nu een tijdje mijn Ipad. Ik heb hem nu een tijdje onder de arm (sinds de officiële NL release) en vind dus dat ik hem ondertussen voldoende gebruikt heb om een opinie gevormd te hebben :D. Tijd voor een review dus! Wat vind ik ervan en raad ik hem iedereen aan? De Ipad is voor mij ook meteen de eerste keer dat ik een Apple product in huis haal.

Okay, ik ben toch weer heftig aan het twijfelen. Het is echt te duur en echt alleen speelgoed en echt zinloos. En echt gaaf en echt leuk en echt 2 camera’s erin en echt augmented reality dogfighten en foto’s maken boven CampZone en…. Ik heb het geld er echt niet voor over: de Parrot AR Drone. Maar wil hem erg graag hebben. Mijn collegae bij Sligro overwegen nu een gezamenlijke inkoop actie.