Events

Voor het buurtfeest dit jaar had ik wat leuks bedacht voor de kinderen: We gaan naar een manege, of nóg leuker, we proberen paarden/pony’s naar ons veldje te laten komen. Ik zocht contact met een manage, maar daar kreeg ik een erg korte “Nee” van terug. Ik herinnerde me dat we vlakbij ook iets met paarden hebben, ren ik regelmatig voorbij. Misschien willen die wel? Via Google snel gevonden: het was een medisch centrum voor paarden. Sport Horses Medical Center om precies te zijn. Hmm.. Maar goed, ziet er ook wel interessant uit, zouden we er een excursie van kunnen maken? Het is leuk om je omgeving te kennen en meer op te steken over een onderwerp waar je weinig van weet! Lees verder …

En zo kwam er dan ineens of eindelijk een einde aan het jaar 2020. Zoals alles in dit jaar was het vreemd en onwennig. Geen vuurwerk, geen rondje door de buurt om iedereen nieuwjaar te wensen en zo min mogelijk mensen zien is anders dan anders. We hadden mijn moeder uitgenodigd om langs te komen en in ieder geval nog de traditionele oudejaarsconference te kijken: Met Youp is de avond in ieder geval toch herkenbaar 😊. Maar wat te doen de rest van de avond? Ik had een tijd geleden iets gevonden wat ik wel wilde proberen: Een online-escaperoom. Er zijn er best wat te vinden als je goed zoekt. Door ons gebrek aan ervaring en omdat we niet wisten of dit leuk zou zijn besloten we te starten met een gratis variant: Camping Hogenood.

Duh-Events had besloten om Player 1 te sponsoren met een prijs. Player 1 belooft de grootste gaming quiz van Nederland te zijn: 40 teams, 170 deelnemers, 4 game-battles, 5 rondes, 1 finalespel en 18 teamprijzen. Kortom, het wordt een avond om niet snel te vergeten. Daarmee adverteerden ze. Klinkt leuk right? Omdat Duh bijdroeg mochten we dus ook met een team inschrijven. Snel vormde zich een groepje: Stefan, Tom, Chris, Jean-Pièrre en ik. Jeroen wilde ook mee, maar was helaas verhinderd.

Mjah. Dan dan een erg grote wijziging in mijn leven: Ik ben gestopt met Duh-Events. Een moeilijke keuze, maar wel een noodzakelijke. Na ruim 20 jaar aan de evenementen van ons en van anderen gewerkt te hebben is het tijd om andere keuzes te maken. Met twee zoontjes, een leuk drukke baan en nog steeds de wens om te leren (dus zelfstudie) is het een opgave om alles te blijven combineren. Je komt steeds meer in tijdgebrek, waarbij je eigenlijk alles wat je doet met te weinig aandacht doet of in ieder geval minder dan dat je eigenlijk zou willen. Idealiter doe je meer dan dingen drijvend houden, maar maak je stapjes vooruit. Dit hebben we met de evenementen overigens altijd wel aardig gedaan: Ze draaien aardig autonoom en ik denk dat iedereen behoorlijk efficiënt is geworden in het uitvoeren zijn of haar taken. Ik vond voor mezelf dat ik hier steeds meer moeite kreeg om te blijven realiseren wat ik deed, mee te veren met extra noodzakelijkheden en de vakantiedagen die erin moeten te besteden (gemiddeld zo’n 18 van de 24 dagen die ik heb). Toch wil ik daar juist veel toevoegen. Bouwen aan de relaties, ontwikkelingen en het werken aan nieuwe en bestaande sponsors. Ik wil werken aan de systemen om de boel te organiseren, ik wil nadenken hoe het met de vrijwilligers beter kan en daar dingen voor bouwen. Ik wil meer aan de techniek doen en geautomatiseerde oplossingen vinden voor problemen waar we tegenaan liepen. En juist die dingen doe ik steeds minder omdat ik het niet red.

Woensdagmiddag vertrok ik bij de afbouw van CampZone. Stefan bleef er nog een uurtje of anderhalf bij om te zien dat ook P&G, die enkel nog wat inpakwerk hadden, ook prettig naar huis vertrokken. Dat bleek anders uit te vallen, dus zij vertrokken pas om 21:00 uur ofzo :(. Maar daarmee is het wel weer allemaal succesvol afgerond. Wat een onderneming blijft het toch. Ieder jaar zie ik er enorm tegenop. Het is een hele bak werk met iedere dag hectiek. Dan ook Aeron er ondertussen bij en een vouwwagen. Zoveel dat moet gebeuren en zoveel dat mis kan gaan. Sommige dingen moeten we ook echt ter plaatse bekijken, omdat je op voorhand niet eens goed in kan schatten wat je ermee wil doen.

Zoals de meesten van jullie ondertussen wel zullen weten, vind ik het erg leuk om in mijn vrije tijd (de laatste tijd helaas erg spaarzaam) te programmeren. Programmeren is een vaardigheid die ik nooit heb gehad, iets wat ik altijd jammer heb gevonden.

Het is weer even geleden dat ik hier geblogd heb. Ik ben de site niet vergeten, echt niet. Ik mis hem ook vaak, het is altijd fijn om hier even wat te schrijven, of zelfs om even terug te lezen. Maar het is een beetje druk geweest. Waarmee dan? Nou, er staan een hoop veranderingen op stapel en zijn ondertussen ook gebeurd. Dingen waar je blij van wordt, maar die wel even een stukje van je tijd mee nemen.

Ondertussen ben ik al weer een dag op Dreamhack Winter 2015. Met Duh-Events en Intel organiseren we 2 keer per jaar een reis naar dit gigantische evenement, Pack4Dreamhack genaamd. Met 26.000 bezoekers en 10.000 lanners een stevig evenement, waar je als je van gamen houdt toch wel een keer geweest moet zijn. Hier vind je de foto’s van de heenreis. Na de hele nacht gereisd te hebben, kom je heeeel vroeg in de morgen aan.

Zoals in de vorige nieuwspost al kort aangestipt hebben we dit jaar een toevoeging aan CampZone: een makerspace (oftewel een ruimte om in gezelligheid te solderen). Ik zelf ben de trotse bezitter van een handleiding en alle onderdelen om een 8x8x8 (dat is 512 lampjes dames en heren!) led-kubus te maken. Dit project heb ik al enige jaren liggen. Ik kom er niet aan toe. Aan de ene kant omdat ik het druk heb, aan de andere kant omdat ik er tegenop zie.

Dit jaar ben ik voor de 15e keer op rij een onderdeel van de organisatie van CampZone. Dat is een behoorlijke opgaaf. CampZone is nooit af en je zou eigenlijk op ieder moment tijd kunnen steken in het evenement. Dat is een wat pittig huwelijk. Ja, want je bent wel een beetje veroordeeld. Het is een zware verplichting die veel met zich mee brengt aan werk, verantwoordelijkheden en problemen. Dit is een zware last, een subliem leuke puzzel, prettig vermaak, leerzaam, stom vermoeiend en irritant op zijn tijd.

“Waar ben ik nou helemaal mee bezig” is de titel van deze site. En die is wel van toepassing, gezien het weer een goede tijd geleden is dat ik geblogd heb. Het is dan ook absurd druk geweest. Daar liggen een aantal factoren aan ten grondslag. Op de eerste plaats was het mijn werk. We hebben meer dan genoeg te doen op werk en mijn afdeling moest al stevig aan de bak om het bij te houden.

Gezien ik op werk vrijdag vrij heb kunnen krijgen hadden Iris en ik besloten om maar eens een echte motorrit te maken. We gingen eens een keer voor een echte afstand, met overnachting. Dat laatste deel kreeg ik van Freddy en Kim de gouden tip voor: Gebruik de app van Booking.com om een hotel in de buurt te vinden als je het zat bent. Eigenlijk was het de bedoeling om donderdag al met Freddy en Kim te vertrekken.

Tjonge, wat heb ik twee volle weekends gehad. En geen tijd om te bloggen. Maar ik wilde dit toch inhalen, vooral omdat ik het zelf nog wil kunnen teruglezen :). Dus jup, deze is niet heel actueel, maar voor mij wel :). Het vorige weekend was goed gevuld. Voor het eerst in lange tijd had ik weer eens besloten mee te gaan (na lang aandringen van Freddy, Kim, Sandra en Andries) naar Fortarock XL.

Vorige week zondag was het dan zo ver. De CPC loop waar Myrte een stukje over meende te plaatsen op deze site. Ik had dit keer besloten in plaats van 10km de 5km te lopen. Dit had vooral een praktische achtergrond: in de winter is het niet fijn trainen, dat is dus ook weinig gelukt. Daarnaast heb ik na de Dam tot Damloop echt 2 maanden goed last van mijn heupen gehad.

Gastblog van Myrte Steun jij Steph tijdens de CPC Loop? Steph heeft zelf al gemeld dat hij op 10 maart meedoet aan de CPC Loop. Wat hij daar dan niet bij vermeldt is dat hij dit niet zomaar doet. Steph is zelf veel te bescheiden om jullie te vragen hem te sponsoren, maar hij loopt de CPC Loop voor de Eugène Janssen Foundation. Op zondag 10 maart aanstaande loopt Steph samen met zo’n 17 familieleden, Search medewerkers en relaties de CPC Loop.

Tjonge, wat een week is het geweest zeg. Ik ben blij dat hij erop zit, want genoeg is genoeg! De afgelopen week begon zonder Iris, die had ik om 3:00 uur zondagnacht uitgezwaaid omdat ze een aantal dagen in Engeland les ging geven. Dat was de aftrap voor een volle week gevuld met allerlei afwisselende zaken die zorgden dat ik toch wel erg uitgeput was op het eind van de rit.

Dat was hem weer. 2012 is achter de rug, afgerond en klaar. En het jaar eindigt bij ons altijd in een nieuwjaarslan. Dit is bij mij thuis. Helaas is er dan ook maar beperkte ruimte, dus veel mensen kunnen we niet uitnodigen. Het is ook een traditie die ondertussen wel erg veel jaren loopt, ik denk op zijn minst een jaar of 7, gestart door Chris en Lianne. We gebruiken de tijd om vooral buiten het organiseren van evenementen gewoon zelf nog eens zonder zorgen te lannen en gezamenlijk dingen te doen waar we op onze evenementen niet meer aan toe komen.

Na zondag een extreem kort berichtje (mijn resultaat vanuit de sports-tracker applicatie) nu dan toch maar een wat uitgebreider blogje hierover. Ik heb hier behoorlijk weinig aandacht aan besteedt op mijn blog, dus ik zal het eens een beetje uitleggen. Hoe is het ontstaan: In juni werd er vanuit de Eugène Janssen Foundation een veiling gedaan voor dit goede doel. Er werden diverse stukken geveild, welke door sponsoren werden ingebracht en waarvan de opbrengst 1 op 1 naar de Eugène Janssen foundation ging.

Denk niet dat ik ooit eerder zo’n slopende vakantie heb gehad, maar wat heb ik daar van genoten! Ik zal eens proberen in vogelvlucht de highlights neer te zetten: Cannes CampZone Vuurwerkfestival Kanoën in de Ardennen Bruiloft in de Ukraïne Cannes Daar begon het circus dit jaar mee. Een weekje Cannes met de familie. Dit is een prachtige zonnige en hete vakantie geweest waarin ik eigenlijk alleen maar heb kunnen genieten.

Dat was hem weer, de nieuwjaarslan! Iets waar ik ieder jaar enorm naar uitkijk. Bijna geen verplichtingen, gewoon even onderling ontspannen. We doen natuurlijk heel veel aan evenementen en organiseren, dus soms is het ook bijzonder welkom om gewoon zonder doel bij elkaar te kunnen zijn. Dat is dit jaar wederom geslaagd. Met een wat overvol huis sluiten we het jaar gamend en veelal ook etend af ;). Want eten kom je niet te kort met deze groep.

Nu Dreamhack achter de rug is heb ik het thuis weer bijna aan kant en al weer een dagje gewerkt. Dat ging nog wat gammel, maargoed, het gaat al weer veel beter :). Het hakt er wel even in… Het leek me leuk om nog even mijn foto’s te delen, dus bij deze alle foto’s die ik daar gemaakt heb (na de break). [gallery link=“file” columns=“4” orderby=“ID”]

Nou, daar zijn we dan, ondertussen zijn we al een paar uurtjes geïnstalleerd op de grootste LAN-party ter wereld, met 9200 byoc (bring your own computer) bezoekers en dan nog een 10.000 losse bezoekers die hier weet ik veel wat komen doen. Wij zijn hier met een delegatie van 150 Nederlanders die door Duh-events verzorgd de pack4dreamhack reis doen. Gisteren zijn we om 18:00 uur vertrokken vanuit Enschede, waarna we hier om 7:15 uur arriveerden.

Gisteren ging ik nogal spontaan met Claudia naar Social Media Day 040. Spontaan, omdat Claudia eigenlijk had laten weten dat ik mee moest en een kaartje geregeld had. Prima, leuk en assertief natuurlijk, dus ik ging wel onbevangen mee. Social Media Day blijkt een internationaal initiatief, dat in Nederland geen navolging kende. Tot @CoachSander en @Marcel040 besloten daar verandering in te brengen en maar wat te organiseren. Hoe kon het ook anders dan terechtkomen in Eindhoven, de Nederlandse kennis-stad.

Later aangekomen dan de bedoeling was, maar het is een zware week vol gebeurtenissen en drukte geweest. Blij dat ik er ben en gelukkig stikt het van de leuke mensen! :) Kortom, een hoog nodig leuk weekend met de mensen die ik graag weer eens zie :) Een korte post dit maal, je vindt de foto’s hier! :D Comments oude systeem Danielle - Feb 6, 2011 Ziet er erg gezellig uit!

Dat was hem dan. De start van het nieuwe jaar, het einde van het vorige. Zoals altijd hadden we dit jaar weer de nieuwjaarslan, welke ooit in het leven geroepen is om de CampZone site live te brengen wanneer het nieuwe jaar zich aandient. Het is een fijne traditie om iedereen zoveel mogelijk bij elkaar te hebben en samen over de nieuwe website te gaan en dingen te fixen, corrigeren en aanvullen.