Games

Afgelopen zomer vertelde buurvrouw Anke mij hoe leuk de Nintendo Switch is. Wat mij vooral verraste was hoe leuk Finn hem vond (die niet zoveel ouder dan Aeron is). Mijn verwachting dat het allemaal nog veel te moeilijk zou zijn klopte dus niet. Ik ben me er wat verder in gaan verdiepen en het is inderdaad wel een vernuftig ding hoor. Natuurlijk heb ik hem al meermalen gezien, maar nooit echt vastgehouden of bekeken. Hij blinkt vooral uit in spellen die aanpasbaar zijn voor of gemaakt zijn voor kleine kinderen. En natuurlijk een prijs die in schril contrast staat tot de andere consoles. De Nintendo Switch is beduidend veel minder duur. Lees verder…

En zo kwam er dan ineens of eindelijk een einde aan het jaar 2020. Zoals alles in dit jaar was het vreemd en onwennig. Geen vuurwerk, geen rondje door de buurt om iedereen nieuwjaar te wensen en zo min mogelijk mensen zien is anders dan anders. We hadden mijn moeder uitgenodigd om langs te komen en in ieder geval nog de traditionele oudejaarsconference te kijken: Met Youp is de avond in ieder geval toch herkenbaar 😊. Maar wat te doen de rest van de avond? Ik had een tijd geleden iets gevonden wat ik wel wilde proberen: Een online-escaperoom. Er zijn er best wat te vinden als je goed zoekt. Door ons gebrek aan ervaring en omdat we niet wisten of dit leuk zou zijn besloten we te starten met een gratis variant: Camping Hogenood.

Toen ik las dat Hades naar de Nintendo Switch zou komen zag het er heel interessant uit! Van de de makers van Bastion, Transistor en Pyre (Supergiant Games) was mijn interesse meteen gewekt. Hun games zijn altijd goed! Volgens de makers is dit hun grootste project ooit. Nou is dat natuurlijk meestal standaard marketingpraat, maar ze kwantificeren het behoorlijk goed en je merkt het ook. Hades is een hack-n-slash game waarin je telkens verliest. Je gaat iedere keer dood, maar bepaalde zaken die je verzameld hebt in je poging kan je investeren om blijvende verbeteringen aan je character te doen. Langzaamaan groei je in macht, terwijl je keer op keer probeert het einde te halen.

Zo druk als het is vind ik steeds minder tijd voor gamen, zeker minder dan dat ik zou willen. Mijn to-do lijstje van dingen die ik nog wil doen blijft maar groeien. Ik wil zo graag GTA5 en de nieuwe Assassins Creed nog uitspelen. Ik wil Borderlands 3 uithebben, Read Dead Redemption gedaan hebben, de vele adventures met vette verhalen nog gezien hebben, etc etc. Toch heb ik me weer laten verleiden om nóg een game te kopen voor op de plank: Hardspace: Shipbreaker. Vanaf het eerste moment dat ik er over las fascineerde deze game me ontzettend met wat hij doet: Je moet ruimteschepen recyclen. That’s it. Meer is er niet.

Jààààààààààh, daar ben ik nogeens optijd bij! Het spel is 13 september 2019 uitgekomen. Zoals eerder gemerkt blijken kinderen wel eens invloed op je prioriteiten en dagindeling te hebben, of je het wil of niet. Borderlands is een serie waar we al lang fan van zijn. Borderlands 1, 2 en de Pre-Sequel hebben Iris en ik alledrie samen uitgespeeld. De Pre-Sequel hebben we zelfs samen met Tom en Catharina uitgespeeld. Dat was echt genieten. Het is een leuke actiegame met veel domme korte snelle humor en leuke (debiele) verhaallijnen.

Ik heb altijd al erg veel van space games gehouden. Wing Commander: Privateer, Freelancer, Star Control II, X3 en vele andere heb ik erg veel tijd in doorgebracht. Ik kon altijd erg genieten van het verkennen, de vrijheid en de stress. Naast mooie dingen ontdekte je vaak ook problemen. De spellen kennen meestal een economie waarmee je tegen toenemende risico’s ook toenemende beloningen kan krijgen. Meer middelen leidt tot grotere schepen en betere wapens. Bij het upgraden van je schip loop je meestal ook tegen een micro-economie aan: heeft je schip wel de batterijkracht om die dikke laser af te vuren? Of moet je schip na twee missers tien minuten opladen om nog een salvo af te vuren? 😬 Dat kan stressvol zijn wanneer je in gevecht bent! En die machtige rakketwerper met zulke krachtige rakketen dat je er eigenlijk maar 2 kan betalen en je jezelf naar faillissement voelt glijden bij ieder schot dat je lost..

Ik heb lang nagedacht hoe ik deze nieuwspost niet met het woordje “Vroeger” zou laten beginnen. Daar heb ik nu de vorige zin voor gebruikt :). Vroeger had ik een erg gaaf spel. Dat spel heette Privateer (Wing Commander: Privateer). Ik heb het spel origineel gekocht op diskettes. De doos heb ik nog steeds liggen. Dit spel heeft me een goede proefwerkweek gekost. Het was namelijk vernieuwend en gaaf, je kreeg er geen genoeg van!

Een tijd geleden heb ik maar weer eens gezocht naar een leuke opvolger van Uplink. Ik heb destijds zoveel plezier van Uplink gehad dat het echt tijd was voor een goede opvolger. Er is veel te krijgen, maar de meesten geven me toch niet hetzelfde plezier. Tijdens mijn zoektocht vond ik Hacknet. Hij is te koop voor €9,99 op Steam en in de Humblestore. Dat is geen bedrag om het voor te laten, dus ik heb hem maar eens een kans gegeven.

Dat was weer een weekend. Eigenlijk de eerste normale sinds CampZone voorbij is. Hij vloog dan ook voorbij. Vrijdagavond wilde ik eigenlijk een hoop doen en vroeg naar bed. In plaats daarvan werd het (veel te) laat omdat ik met Tom even een rondje Sins of a Solar Empire: Rebellion deed. Tot mijn grote verbazing werd ik vanuit een zeer comfortabele voorsprong ineens totaal vernietigd door Tom. Op het eind gaf ik me gedwongen over (ook omdat het te laat was om nog echt een verzet en tegenaanval te proberen doen).

Ik kondigde dit gisteren al aan op mijn social-networks, waar niet veel mensen iets leken te begrijpen van mijn mededeling. Dat gaan we dus eens even wat uitgebreider doen met uitleg! :D Laat ik beginnen met een veelzeggend plaatje: Iedereen die me kent weet dat ik wel graag een game speel. Ik vind het zelf altijd interessant om te zien hoeveel en hoe lang ik een game gespeeld heb. Hiermee zie ik wat een goede aankoop of een slechte aankoop was bijvoorbeeld.

Het afgelopen weekend was genieten, maar ook behoorlijk pittig. Vrijdagavond begon heerlijk. Geen plannen, geen afspraken. Even tot rust komen. Wel moesten we vroeg naar bed. Ik had zaterdag een motortocht gepland staan met Remy van Dijk. We zouden om 10:00 uur ontmoeten bij de AC aan de A27 bij Nieuwegein, om zonder enig doel of bestemming een motorrit te maken. Daar begonnen we met een lekker bakje koffie en in mijn geval een licht ontbijtje.

Iedere zoveel tijd komt er een Humble Bundle uit. Ik heb dit altijd al een waanzinnig leuk initiatief gevonden. Een aantal Indy Developers hun games worden gebundeld verkocht. Indy Developers zijn game-makers die niet via grote uitgeefhuizen en zonder grote teams hun games produceren. The Humble Bundle is een initiatief dat voor hun een reclamezuil kan zijn. Deze site brengt om de zoveel tijd een bundel uit die een aantal Indy games bevat.

Herman vroeg of ik een review wilde schrijven over de Samsung Galaxy S2. De reden van deze vraag was zodat hij straks meteen aan de gang zou kunnen met zijn zojuist gekochte S2, welke eerdaags wel op de mat zal liggen. Vandaar mijn besluit om in plaats van een review vooral een stuk te schrijven over mijn gebruik van deze foon :D. Rooten of niet rooten? Dat is meteen de eerste vraag die ik had.

Jeetje, dit zijn er best veel. Underrated is ook een lastige term naar mijn mening. Underrated is niet genoeg gespeeld, slecht beoordeeld, maar misschien ook niet voldoende erkend voor wat ze de gamewereld hebben gebracht? Ik heb in ieder geval aan dit artikel geforceerd een einde moeten brengen, want ik kan nog wel veel meer games bedenken die wat mij betreft onterecht niet als grondleggers, uitvinders of de echte start worden erkend.

Ook deze vind ik weer bizar lastig. Het is moeilijk te kiezen uit zoveel jaren gaming… Ik heb een paar keuzes gemaakt uit de vele jaren van gaming, vrees dat ik echt wat goede keuzes over het hoofd zie, maar ben toch wel in mijn nopjes met mijn eindconclusie, waar ik het gevoel heb een jeugdvriend teruggevonden te hebben. Alleen het eraan denken toverde al weer een glimlach op mijn gezicht :).

Dit zijn er in mijn geval 3 of zelfs meer. Ik heb op de commodore 64 bij mijn oom en tante ondermeer Trolls, Planet Rover, River Raid en dat soort games grijs gespeeld. Thuis hadden we een portable computer (die mijn vader op tafel moest tillen) (Olivetti met 2 diskdrives overigens waardoor je in 1 keer dos kon laden!), waarop ik volgens mij begon met meteen 5 spelletjes: Jump Joe Sopwith Castle (gwbasic) Testdrive (die veel minder leuk werd toen ik ontdekte dat als je niet stopte voor de politie, je de race op volle snelheid uit kon rijden via automatische piloot) SWC Planets (iets met zwaartekracht en ruimtescheepjes), was 2 players 1 keyboard.

Daniëlle, Mark, Herman en Lieneke zijn er mee afgetrapt. Ik vind het een erg leuk project, dus wil wel mee doen. Helaas ben ik er even tussenuit geweest, waardoor ik wat laat instap. Ik kijk wel of ik ga proberen in te lopen, of gewoon niet synchroon blijf lopen. De onderstaande lijst mag je dus ook van mij gevuld verwachten. Ik start vanavond met mijn eerste (noemenswaardige) videogame. Lijstje net als de rest schaamteloos bij ;daniëlle gejat :).

Zoals veel mensen wel zullen weten spelen we met een klein groepje (5 personen) iedere woensdagavond 2 uur World of Warcraft. Met die 2 uurtjes per week houden we het al erg lang vol, zonder dat het een zware verplichting wordt, of overheersend is. We doen dit met Dorien, Herman, Lieneke, ;iris en natuurlijk doe ik zelf ook mee :P. Natuurlijk harstikke gezellig en voor mij is de teamspeak sessie 60% van de ervaring.

Eerder schreef ik er al over bij mijn nieuwjaarspost: Minecraft is een leuke nieuwkomer welke op het moment in ieder geval nog stevig gespeeld wordt. Tijd om een review te maken dus! :) Waar gaat het over? Dat was mijn eerste echte idee toen ik erachter ging zitten. Ik had er ondertussen wel een aantal keren over gelezen, een keer vluchtig de demo bekeken en uiteindelijk even het account van een vriend gebruikt.

Dat was hem dan. De start van het nieuwe jaar, het einde van het vorige. Zoals altijd hadden we dit jaar weer de nieuwjaarslan, welke ooit in het leven geroepen is om de CampZone site live te brengen wanneer het nieuwe jaar zich aandient. Het is een fijne traditie om iedereen zoveel mogelijk bij elkaar te hebben en samen over de nieuwe website te gaan en dingen te fixen, corrigeren en aanvullen.

Het kon eigenlijk ook niet mis gaan: Wanneer EA naar Criterion Games stapt om te vragen of ze de leukste Need for Speed ooit (imo!), namelijk Hot Pursuit willen remaken, tja, wat kan je dan nog gebeuren? Er is geen Burnout die ik niet gekocht heb. Bij alle burnouts heb je het gevoel van extreme snelheid en gewoon plat: RACEN. Wat konden hun met Hot Pursuit? Iets minder snel, wel Hot Pursuit!

Gisteren heb ik behoorlijk impulsief toch besloten Call of Duty: Black Ops aan te schaffen. Ik voelde me eigenlijk wel moreel verplicht. Het verpersoonlijken van de characters is veel verder uitgewerkt, meer specialiteiten etc. De dedicated servers zijn terug (wat ongelofelijk fijn, MW2 heeft hier toch echt wel heel erg veel last van gehad), waardoor je weer het gevoel krijgt met een community te spelen. De hoeveelheid extra zooi is overweldigend en Wired berichtte ook al van een wel erg grappige Easter Egg.

Joost en Anne-Marie kwamen gisteren ineens met Trainyard. Een puzzel voor op de Iphone (en Ipad). Trainyard express is gratis en heeft me gisteren al lang bezig gehouden. Wat een waanzinnig leuk puzzelspelletje! Je moet treinen van a naar b krijgen. Maar vaak komt dit op wissels aan, gelijke timing, omwegen, samenvoegen, enzovoort! Het zijn leuke hersenkrakers die steeds een stapje vervelender worden :) Trainyard Express is gratis en het duurt wel even voor je hem uit hebt.

Even een snelle review tussendoor! Want we zijn gewoon nog heerlijk aan het Lannen op ;masterlan, maar ik wil deze game er wel even uitlichten: Split/Second van Disney Ja, Disney ja… Maar toch zou je dat niet echt zeggen, kijk maar eens naar de volgende beelden: Het spel komt kort gezegd op het volgende neer: Racen met ontploffingen! Een volledig actionpumped arcade racegame waar je als beloning voor driften en jumps een bonus krijgt.

Een paar dagen geleden was er ineens weer vanalles over gameverslaving in het nieuws: fabrikanten zouden games te verslavend maken en weigeren hiertegen maatregelen te nemen. Vervolgnes ging er weer een hele riedel aan media overheen die weer in het grote probleem GameVerslaving doken. Omdat wat mij betreft weer de gamefabrikanten en de gamers in het verdomhoekje werden gedrukt, voor de zoveelste keer, kon ik mijn mening weer niet lang voor mezelf houden.